Carsten Ball

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Carsten Ball
Ilustracja
Państwo

 Australia

Data i miejsce urodzenia

20 czerwca 1987
Newport Beach

Wzrost

198 cm

Gra

leworęczny, oburęczny bekhend

Status profesjonalny

2005

Zakończenie kariery

2016

Trener

Syd Ball

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

0

Najwyżej w rankingu

108 (26 lipca 2010)

Australian Open

1R (2009–2011)

Roland Garros

2R (2010)

Wimbledon

1R (2010)

US Open

2R (2009, 2010)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

1

Najwyżej w rankingu

54 (26 października 2009)

Australian Open

3R (2008, 2009, 2011)

Roland Garros

1R (2010–2012)

Wimbledon

3R (2010, 2011)

US Open

QF (2009)

Carsten Ball (ur. 20 czerwca 1987 w Newport Beach) – australijski tenisista, reprezentant w Pucharze Davisa.

Kariera tenisowa[edytuj | edytuj kod]

Zawodowym tenisistą był w latach 2005–2016.

Pierwsze sukcesy jako zawodowiec odniósł w sezonie 2007, wygrywając dwa turnieje z serii ITF Men's Circuit (F19 w USA oraz F22 w USA). W 2008 roku wygrał rozgrywki tej samej kategorii w Shingle Springs, a w 2009 roku w Nowej Zelandii (F2) oraz Sacramento (F13). Tegoż samego roku doszedł do finału turnieju rangi ATP World Tour w Los Angeles, przechodząc najpierw przez eliminacje. Mecz o tytuł przegrał z Samem Querreyem 4:6, 6:3, 1:6. W kolejnych miesiącach, w grze pojedynczej, zakwalifikował się do US Open i osiągnął II rundę turnieju głównego, natomiast w deblu ćwierćfinał. Spotkanie półfinałowe przegrał z Bobem i Mikiem Bryanami. Partnerem Balla był Chris Guccione. Na początku lipca 2010 roku wygrał deblowe rozgrywki z cyklu ATP World Tour, na nawierzchni trawiastej, w Newport. Partnerem deblowym Balla był Guccione, a w finale pokonał debel Santiago GonzálezTravis Rettenmaier 6:3, 6:4.

W roku 2008 zadebiutował w reprezentacji w Pucharze Davisa, podczas play-offów z zespołem Chile o awans do grupy światowej, w której gra szesnaście najlepszych drużyn. Australijczycy przegrali rywalizację 2:3, a Ball przyczynił się do zdobycia dla zespołu dwóch punktów wygrywając mecz singlowy z Paulem Capdeville oraz pojedynek deblowy z Fernando Gonzálezem i Nicolásem Massú (wspólnie z Chrisem Guccione).

Najwyżej sklasyfikowany w rankingu singlistów był 26 lipca 2010 roku na 108. miejscu, z kolei w zestawieniu deblistów na 54. pozycji (październik 2009).

Finały w turniejach ATP World Tour[edytuj | edytuj kod]

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
Tennis Masters Cup /
ATP Finals
ATP Masters Series /
ATP Tour Masters 1000
ATP International Series Gold /
ATP Tour 500
ATP International Series /
ATP Tour 250

Gra pojedyncza (0–1)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwnik Wynik finału
Finalista 1. 2 sierpnia 2009 Los Angeles Twarda Stany Zjednoczone Sam Querrey 4:6, 6:3, 1:6

Gra podwójna (1–0)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Zwycięzca 1. 11 lipca 2010 Newport Trawiasta Australia Chris Guccione Meksyk Santiago González
Stany Zjednoczone Travis Rettenmaier
6:3, 6:4

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]