Pryszczarkowate
| Cecidomyiidae[1] | |
 Pryszczarek heski (Mayetiola destructor) | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Gromada | |
| Podgromada | |
| Rząd | |
| Rodzina |
pryszczarkowate |
Pryszczarkowate, pryszczarki (Cecidomyiidae) – duża rodzina owadów z rzędu muchówek. Występują pospolicie we wszystkich środowiskach lądowych.
Są to niewielkie owady (1,5–3,5 mm długości)[2] o delikatnej budowie, często z czerwonawym odwłokiem. Czułki długie, często pokryte szczecinkami. Skrzydła szerokie, o silnie zredukowanym użyłkowaniu[2], zwykle żółtym, pomarańczowym lub czerwonawym[3].
Larwy, często jaskrawo ubarwione, są drapieżne lub roślinożerne, wysysające soki z roślin powodując ich usychanie lub żywią się strzępkami grzybni. Niektóre są groźnymi szkodnikami upraw zbóż i warzyw, inne żerują na drzewach iglastych lub liściastych, a skutkiem ich działania jest powstawanie narośli (galasów) lub schnięcie rośliny.
Larwy niektórych pryszczarkowatych są drapieżnikami mszyc i koliszków. Są też takie, u których zachodzi pedogeneza.
Osobniki dorosłe żyją bardzo krótko.
Do rodziny należy ponad 5,7 tys. gatunków, z czego w Polsce wykazano 464[3].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Cecidomyiidae, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b Barbara Wilkaniec (red.): Entomologia stosowana. Poznań: Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego, 2009. ISBN 978-83-7160-538-3.
- ↑ a b Fauna Polski - charakterystyka i wykaz gatunków. Bogdanowicz W., Chudzicka E., Pilipiuk I. i Skibińska E. (red.). T. II. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2007. ISBN 978-83-881470-7-4.