Cédric Sorhaindo

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Cédric Sorhaindo
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

7 czerwca 1984
La Trinité

Wzrost

192 cm

Pozycja

obrotowy

Informacje klubowe
Klub

FC Barcelona

Numer w klubie

10

Kariera seniorska
Lata Klub Wyst. Gole
2001–2004 Angers Noyant
2004–2009 Paris HB
2010 Toulouse Union HB
od 2010 FC Barcelona
Kariera reprezentacyjna[a]
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2005– Francja Francja 62 (108)
  1. Aktualne na: 17 sierpnia 2011.
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Francja
Igrzyska olimpijskie
złoto Londyn 2012 piłka ręczna
(turniej mężczyzn)
srebro Rio de Janeiro 2016 piłka ręczna
(turniej mężczyzn)
Mistrzostwa świata
złoto Chorwacja 2009
złoto Szwecja 2011
złoto Katar 2015
złoto Francja 2017
brąz Niemcy/Dania 2019
Mistrzostwa Europy
złoto Austria 2010
złoto Dania 2014
brąz Chorwacja 2018
Odznaczenia
Kawaler Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja)

Cédric Sorhaindo (ur. 7 czerwca 1984 roku w La Trinité), urodzony na Martynice francuski piłkarz ręczny, reprezentacji Francji. Występuje w klubie FC Barcelona. Gra na pozycji obrotowego.

Jest mistrzem i wicemistrzem olimpijskim. Na igrzyskach olimpijskich w Londynie zdobył tytuł mistrza, pokonując w decydującym meczu reprezentację Szwecji 22:21[1]. Na następnych igrzyskach w Rio de Janeiro ponieśli porażkę w finałowym spotkaniu z reprezentacją Danii 26:28[2]. Został wyróżniony jako najlepszy obrotowy turnieju[3].

W dorobku posiada również cztery złote medale mistrzostw świata. Na mistrzostwach świata w 2009 roku w Chorwacji pokonali w walce o złoto reprezentację Chorwacji 24:19[4]. Dwa lata później na terenie Szwecji obronili tytuł mistrza świata. Tym razem pokonali w finale reprezentację Danii 37:35. Na mistrzostwach świata w 2013 roku w Hiszpanii odpadli w ćwierćfinale po porażce z Chorwatami 23:30[5]. Już na następnych zawodach w Katarze wrócili na zwycięską ścieżkę. w decydującym o złotym medalu pojedynku pokonali reprezentację gospodarzy 25:22[6]. W 2017 roku podczas mistrzostw świata w swojej ojczyźnie okazali się najlepsi, wygrywając w finale z reprezentacją Norwegii 33:26[7]. Dwa lata później na mistrzostwach świata w Niemczech i Danii pokonali w meczu o trzecie miejsce reprezentację Niemiec 26:26, zdobywając brązowe medale.

Posiada też dwa złote i jeden brązowy medal Mistrzostwa Europy w piłce ręcznej mężczyzn. Podczas mistrzostw Europy w Norwegii zdobyli brązowy medal po zwycięstwie nad reprezentacją Hiszpanii 36:29. Na mistrzostwach Europy w 2010 roku w Austrii powtórzyli sukces sprzed czterech lat, wygrywając z Chorwatami 25:21. W 2012 roku podczas mistrzostw Europy w Serbii odnieśli klęskę, wygrywając w fazie grupowej zaledwie jeden mecz z reprezentacją Słowenii 28:26. Na następnych zawodach w Danii ponownie sięgnęli po złoto, pokonując w finale reprezentację gospodarzy 41:32[8]. Podczas mistrzostw Europy rozegranych w Polsce w 2016 roku wygrali w meczu o piąte miejsce Duńczyków 29:26. W 2018 roku na mistrzostwach Europy w Chorwacji zdobyli brązowy medal po zwycięstwie nad Duńczykami 32:29.

Sukcesy[edytuj | edytuj kod]

Reprezentacyjne[edytuj | edytuj kod]

Igrzyska olimpijskie:

Mistrzostwa Świata:

Mistrzostwa Europy:

Klubowe[edytuj | edytuj kod]

Liga Mistrzów:

IHF Super Globe:

Mistrzostwa Francji:

  • srebro (2005)

Puchar Francji:

  • złoto (2007)
  • srebro (2008)

Mistrzostwa Hiszpanii:

  • złoto (2011, 2012, 2013, 2014, 2015, 2016, 2017, 2018)

Puchar Hiszpanii:

  • złoto (2014, 2015, 2016, 2017, 2018)
  • srebro (2012)

Nagrody indywidualne[edytuj | edytuj kod]

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. French make history in superb tournament - London 2012 - Handball. Międzynarodowy Komitet Olimpijski, 2012-08-12. [dostęp 2019-01-01]. (ang.).
  2. Rio Olympics 2016: Denmark beat France to handball gold. BBC, 2016-08-21. [dostęp 2019-01-01]. (ang.).
  3. Men’s All-star Team. Międzynarodowa Federacja Piłki Ręcznej, 2016-08-21. [dostęp 2019-01-03]. (ang.).
  4. France 2009 World Champions. Międzynarodowa Federacja Piłki Ręcznej, 2009-02-01. [dostęp 2019-01-01]. (ang.).
  5. Defending champions France leave Spain empty-handed. Europejska Federacja Piłki Ręcznej, 2013-01-24. [dostęp 2019-01-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-01-03)]. (ang.).
  6. France: World Champions 2015. Międzynarodowa Federacja Piłki Ręcznej, 2015-02-01. [dostęp 2019-01-01]. (ang.).
  7. Handball : la France (encore) sacrée championne du monde. Le Monde, 2017-01-29. [dostęp 2019-01-01]. (fr.).
  8. France beat Denmark to win men’s handball European championship. France 24, 2014-01-26. [dostęp 2019-01-01]. (ang.).
  9. Décret du 31 décembre 2012 portant nomination. Légifrance, 2013-12-31. [dostęp 2019-01-03]. (fr.).