Cefuroksym
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Ogólne informacje | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Wzór sumaryczny |
C16H16N4O8S | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Masa molowa |
424,39 g/mol | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Identyfikacja | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Numer CAS | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| PubChem | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| DrugBank | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Klasyfikacja medyczna | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ATC | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Stosowanie w ciąży |
kategoria B | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Cefuroksym – organiczny związek chemiczny, półsyntetyczna cefalosporyna II generacji o działaniu bakteriobójczym o szerokim spektrum przeciwbakteryjnym. Aktywny wobec bakterii Gram-dodatnich i Gram-ujemnych. Nieaktywny wobec bakterii atypowych. Nie wchłania się z przewodu pokarmowego, stąd stosuje się podawanie drogą parenteralną (pozajelitową). Nie jest metabolizowany, a jego biologiczny okres półtrwania wynosi ok. 80 min. Wydalanie następuje przez nerki[4].
Aksetyl cefuroksymu[edytuj | edytuj kod]
Do stosowania doustnego przeznaczony jest prolek, aksetyl cefuroksymu. Jest to bardziej lipofilowa pochodna cefuroksymu, jego ester z 1-(1-ketoetoksy)etan-1-olem. Jego dostępność biologiczna wynosi 40–52% (wyższa jest po posiłku). Podobnie jak cefuroksym, nie jest metabolizowany i jest wydalany przez nerki, jednak ma dłuższy okres półtrwania: 1,2–1,5 godziny[5].
Wskazania[edytuj | edytuj kod]
- zakażenia układu oddechowego,
- zapalenie ucha środkowego,
- zakażenie skóry i tkanek miękkich,
- zakażenia układu moczowego,
- rzeżączka,
- borelioza.
Przeciwwskazania[edytuj | edytuj kod]
- nadwrażliwość na antybiotyki cefalosporynowe lub penicyliny,
- niewydolność nerek.
Reakcje niepożądane[edytuj | edytuj kod]
- reakcje alergiczne (wysypka, eozynofilia, gorączka, rzadko anafilaksja),
- zapalenie żył,
- dodatni test Coombsa,
- anemia hemolityczna (rzadko),
- granulocytopenia i trombocytopenia[6].
Preparaty[edytuj | edytuj kod]
Preparaty cefuroksymu mają postać proszku do sporządzania zawiesiny lub roztworu do wstrzyknięć. W Polsce są dostępne: Aprokam, Biofuroksym, Cefuroxim-MIP i Zinacef[7].
Preparaty aksetylu cefuroksymu to tabletki lub proszek/granulat do sporządzania zawiesiny doustnej. W Polsce są dostępne: Bioracef, Cefox, Cefuroxime, Ceroxim, Furocef, Tarsime, Xorim, Xorimax, Zamur, Zinnat i Zinoxx[8].
Dawkowanie[edytuj | edytuj kod]
- Cefuroksym[4]: Dożylnie lub domięśniowo. Zwykle u osób dorosłych 0,75–1,5 g trzy razy na dobę.
- Aksetyl cefuroksymu[5]: Doustnie. Zwykle u osób dorosłych 0,25–0,5 g dwa razy na dobę.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Cefuroxime, [w:] DrugBank, University of Alberta, DB01112 (ang.).
- ↑ a b c Cefuroksym (nr C4417) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Polski. [dostęp 2011-06-21]. (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
- ↑ Cefuroksym (nr C4417) (ang.) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Stanów Zjednoczonych. [dostęp 2011-06-21]. (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
- ↑ a b Cefuroksym (cefuroxime) [online], indeks.mp.pl [dostęp 2019-05-08].
- ↑ a b Cefuroksym (aksetyl cefuroksymu) (cefuroxime axetil) [online], mp.pl [dostęp 2019-05-08].
- ↑ D. Dzierżanowska: Antybiotyki w praktyce ambulatoryjnej. s. 299.
- ↑ Preparaty zawierające: cefuroksym (cefuroxime) [online], mp.pl [dostęp 2019-05-08].
- ↑ Preparaty zawierające: cefuroksym (aksetyl cefuroksymu) (cefuroxime axetil). mp.pl. [dostęp 2019-05-08].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Indeks leków Medycyny Praktycznej. Kraków: Wydawnictwo Medycyna Praktyczna, 2005. ISBN 83-7430-006-X.
- Leki Współczesnej Terapii. Wyd. XVIII. Warszawa: Split Trading. ISBN 83-85632-95-6.
