Centralna Składnica Harcerska
Centralna Składnica Harcerska – przedsiębiorstwo państwowe[potrzebny przypis] handlowe i produkcyjne powołane jako baza zaopatrzeniowa dla ZHP, szkół i organizacji zajmujących się wychowaniem młodzieży. Przez długie lata podstawowe źródło zaopatrzenia dla modelarzy i młodych majsterkowiczów. CSH posiadała 15 oddziałów terenowych. Słynna była witryna Domu Handlowego „Harcerz”[1] przy ulicy Marszałkowskiej 82/84 w Warszawie, w której można było oglądać ogromną, działającą makietę kolejki elektrycznej.
Protoplastą CSH była Spółdzielnia Harcerska „Czuj-Czyn”, która powstała na początku lat 30. XX wieku i która szybko otworzyła swoje oddziały w większych miastach (na przykład łódzki oddział powstał ok. marca 1933 roku)[2].
W 1989–1990 roku CSH miała 9 oddziałów (w Bydgoszczy, Katowicach, Krakowie, Lublinie, Poznaniu, Łodzi, Szczecinie, Warszawie i Wrocławiu) i 178 placówek detalicznych w całej Polsce[1].
W 2013 Centralna Składnica Harcerska zmieniła nazwę na: Centralna Składnica Harcerska „4 Żywioły” Sp. z o.o. i przyjęła nową identyfikację wizualną. Funkcjonuje jako oficjalna składnica ZHP – sklep z artykułami harcerskimi (w tym mundurowymi) i turystycznymi, prowadzący również sprzedaż internetową, należący do ZHP i wchodzący w skład tzw. Grupy ZHP[3].
Kalendarium działalności[edytuj | edytuj kod]
- 18 stycznia 1957 – powołana decyzją Zarządu Głównego Okręgu Warszawskiego ZSS „Społem” – jako spółdzielnia w ramach struktur organizacyjnych Okręgowego Związku Spółdzielczości Spożywców „Społem” Warszawa-Miasto.
- 1 stycznia 1958 – wyłączona organizacyjnie z Oddziału Okręgowego ZSS i podporządkowana Centrali „Społem”.
- 13 kwietnia 1959 – zbycie przedsiębiorstw i spółdzielni harcerskich prowadzonych przez CSH na rzecz ZHP.
- 7 czerwca 1959 – Uchwałą Naczelnej Rady Harcerskiej powołana została Organizacja Gospodarcza ZHP pod nazwą Centralna Składnica Harcerska.
- 29 czerwca 1965 – Minister Handlu Wewnętrznego utworzył Przedsiębiorstwo Państwowe – Centralna Składnica Harcerska.
- 2002 – zakończenie działalności[potrzebny przypis]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Informator harcerski. Wacław Wierzewski [opr. i red.]. Kraków: Harcerska Oficyna Wydawnicza, 1990, s. 15–21. ISBN 83-7028-029-3.
- ↑ „Łódź w Ilustracji”, 1938, nr 15, s. 4: uroczystość z okazji 5-lecia istnienia.
- ↑ 4 Żywioły. Centralna Składnica Harcerska. 4 Żywioły. [dostęp 2017-12-05].