Centrum Szkolenia Inżynieryjno-Lotniczego

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Centrum Szkolenia Inżynieryjno-Lotniczego
Ilustracja
Odznaka pamiątkowa[1].
Data założenia

1 stycznia 2009

Typ

wojskowa zawodowa

Patron

płk pil. obs. Bernard Adamecki

Państwo

 Polska

Adres

ul. 23 Lotniczej Eskadry Szkolnej 7
08-521 Dęblin

Komendant

płk mgr inż. Mariusz Boruciński

Położenie na mapie Dęblina
Mapa konturowa Dęblina, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Centrum Szkolenia Inżynieryjno-Lotniczego”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po prawej znajduje się punkt z opisem „Centrum Szkolenia Inżynieryjno-Lotniczego”
Położenie na mapie województwa lubelskiego
Mapa konturowa województwa lubelskiego, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Centrum Szkolenia Inżynieryjno-Lotniczego”
Położenie na mapie powiatu ryckiego
Mapa konturowa powiatu ryckiego, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Centrum Szkolenia Inżynieryjno-Lotniczego”
Ziemia51°33′15,15″N 21°51′42,89″E/51,554208 21,861914
Strona internetowa
Oznaka rozpoznawcza CSIL.[2]

Centrum Szkolenia Inżynieryjno-Lotniczego im. płk. pil. obs. Bernarda Adameckiego (CSIL) sformowano w roku 2008 na podstawie następujących dokumentów:

  • Decyzji MON Nr Z-47/Org./P1 z dnia 5 sierpnia 2008;
  • Decyzji MON Nr PF-51/Org./SSG/ZoiU-P1 z dnia 18 sierpnia 2008;
  • Rozkazu Dowódcy Sił Powietrznych Nr PF-198 z dnia 26 sierpnia 2008;
  • Rozkazu Komendanta-Rektora WSO SP Nr Z-9 z dnia 5 września 2008 roku.

Zadanie formowania Centrum otrzymał płk dr inż. Zbigniew Ciołek wyznaczony na dowódcę Zespołu Organizacyjnego CSIL. CSIL w Dęblinie funkcjonuje od 1 stycznia 2009 r.

Zadania[edytuj | edytuj kod]

Do głównych zadań CSIL należy[3]:

  • szkolenie żołnierzy w ramach systemu doskonalenia zawodowego na kursach podnoszących kwalifikacje zawodowe na potrzeby jednostek wojskowych;
  • szkolenie specjalistyczne i ogólnowojskowe w ramach Ośrodka Szkolenia CSIL;
  • zabezpieczenie procesu szkolenia oraz bazy szkoleniowej dla szkolenia studentów (podchorążych) akademii wojskowych oraz kadetów szkół podoficerskich;
  • szkolenie kursowe rezerw osobowych na zasadach określonych w planach szkolenia SZ RP.

Struktura organizacyjna[edytuj | edytuj kod]

  • Komenda CSIL
  • Wydział Ogólny;
    • Sekcja Organizacyjno-Kadrowa;
    • Sekcja Operacyjna
  • Sekcja Logistyki;
  • Sekcja Ochrony Informacji Niejawnych;
  • Sekcja Wychowawcza.
  • Wydział Dydaktyczny:
    • Cykl Płatowca i Silnika;
    • Cykl Naziemnej Obsługi Statków Powietrznych;
    • Cykl Ubezpieczenia Lotów;
    • Cykl Taktyki i Szkolenia Ogólnowojskowego;
    • Cykl Uzbrojenia;
    • Cykl Awioniki;
    • Sekcja Informatyki;
    • Sekcja Wychowania Fizycznego i Sportu;
    • Zespół Planowania Szkolenia.
  • Ośrodek Szkolenia:
    • Kurs Doskonalenia Zawodowego;
    • Kurs Szkoleniowy.

(jednostki podległe)

Tradycje[edytuj | edytuj kod]

  • Decyzją Nr 242/MON z dnia 15 lipca 2009 nadano odznakę pamiątkową[1].
  • Decyzją Nr 324/MON z dnia 18 sierpnia 2010 nadano oznakę rozpoznawczą[2].
  • Decyzją Nr 328/MON z dnia 26 sierpnia 2010 roku Centrum dziedziczy i kultywuje tradycje następujących historycznych jednostek[4]:
    • Szkoła Wojskowych Mechaników w Warszawie (1918–1919)
    • Szkoła Obsługi Lotniczej w Warszawie (1919)
    • Szkoła Obsługi Lotniczej w Poznaniu (1920)
    • Szkoła Mechaników Lotniczych w Bydgoszczy (1926–1934)
    • Szkoła Podchorążych Lotnictwa – Grupa Techniczna w Bydgoszczy (1934–1936) i Warszawie (1936–1939)
    • Szkoła Podoficerów Lotnictwa dla Małoletnich w Bydgoszczy (1930–1938) i Krośnie (1938–1939)
    • Centrum Wyszkolenia Ziemnego w Eastchurch (1940–1942)
    • Centrum Wyszkolenia Lotnictwa w Blackpool (1942–1943)
    • Centrum Wyszkolenia Lotnictwa w School of Technical Training Nr 1 w Halton (1943–1945)
    • Lotnicze Szkoły Techniczne dla Małoletnich Nr 1 w Heliopolis i Nr 2 w Halton (1943–1948)
    • Centralna Szkoła Lotnictwa Wojska Polskiego w Zamościu (1944–1945)
    • Wojskowa Techniczna Szkoła Lotnicza w Zamościu (1945–1946)
    • Techniczna Szkoła Wojsk Lotniczych w Zamościu (1951–1995)
    • Techniczna Oficerska Szkoła Wojsk Lotniczych w Oleśnicy (1955–1970)
    • Centralny Ośrodek Szkolenia Specjalistów Technicznych Wojsk Lotniczych w Oleśnicy (1970–1994)
    • Centrum Szkolenia Inżynieryjno-Lotniczego w Oleśnicy (1994–2002)
  • Decyzją Nr 328/MON z dnia 26 sierpnia 2010 roku CSIL obchodzi swoje święto w dniu 3 września[4].
  • Decyzją Nr 137/MON z dnia 30 sierpnia 2019 roku patronem CSIL został płk pil. obs. Bernard Adamecki[5].

Komendanci[edytuj | edytuj kod]

  • płk dr inż. Zbigniew Ciołek (2008–2014)
  • płk mgr inż. Waldemar Wiśniewski (2015–2022)
  • płk mgr inż. Mariusz Boruciński (2022–)[6]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Decyzja Nr 242/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 15 lipca 2009. [dostęp 2012-03-20].
  2. a b Decyzja Nr 324/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 18 sierpnia 2010. [dostęp 2012-03-20].
  3. CSIL – Zadania. csil.wp.mil.pl. [dostęp 2023-10-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-10-17)]. (pol.).
  4. a b Decyzja Nr 328/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 26 sierpnia 2010. [dostęp 2012-03-20].
  5. Decyzja Nr 137/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 30 sierpnia 2019. [dostęp 2019-09-05].
  6. Przekazanie obowiązków komendanta CSIL. csil.wp.mil.pl, 2022-02-02. [dostęp 2023-10-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-10-17)]. (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]