Cewnik Tiemanna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Cewniki urologiczne:
A – cewnik Nelatona, B – cewnik Couvelaire'a, C – cewnik Tiemanna, D – cewnik Malecota, E – cewnik Pezzera, F – cewnik Foleya
1 – port i kanał odprowadzania moczu, 2 – port i kanał balonu

Cewnik Tiemanna – jeden z typów miękkiego cewnika urologicznego, z zagiętą końcówką i stożkowatym zakończeniem. Stożek może mieć różny kształt i krzywiznę. Posiada dwa lub cztery boczne otwory. Stosowany jest u mężczyzn z przerostem prostaty oraz u osób z wadami cewki moczowej (np. zastawką cewki tylnej lub zwężeniem cewki), gdy założenie prostego cewnika jest utrudnione z powodu oczekiwanych przeszkód w przebiegu przewodu moczowego. Może być stosowany jako cewnik jednorazowy, stały i jako cewnik do przepłukiwania pęcherza moczowego[1].

Ze względu na formę końcówki, która ułatwia przejście przez cewkę moczową głównie wskazany u mężczyzn jako cewnik jednorazowy[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Tiemann-Katheter.. flexikon.doccheck.com. [dostęp 2022-07-31].
  2. Mechthild Seel: Die Pflege des Menschen. Schlütersche, 2003, s. 201, ISBN 3-87706-996-7

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Wielki słownik medyczny. Warszawa: PZWL, 1996, s. 161. ISBN 83-200-1923-0.
  • Czesław Szymkiewicz. Cewnikowanie pęcherza moczowego. „Medycyna Praktyczna. Pediatria”. 04/2000.