Cezar Cui

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
César Cui
Цезарь Антонович Кюи
Ilustracja
Cezar Cui – portret Ilji Riepina
Imię i nazwisko

Cezar Antonowicz Cui

Data i miejsce urodzenia

18 stycznia 1835
Wilno

Pochodzenie

rosyjskie

Data i miejsce śmierci

26 marca 1918
Piotrogród

Instrumenty

fortepian

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

kompozytor, krytyk muzyczny, inżynier

Odznaczenia
Cesarski i Królewski Order Świętego Stanisława I klasy (Imperium Rosyjskie) Order Świętej Anny I klasy (Imperium Rosyjskie) Order Świętego Włodzimierza II klasy (Imperium Rosyjskie) Cesarski i Królewski Order Orła Białego (Imperium Rosyjskie) Order Świętego Aleksandra Newskiego (Imperium Rosyjskie) Komandor Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja)

Cezar Antonowicz Cui, César Cui (ros. Цезарь Антонович Кюи; (ur. 6 stycznia?/18 stycznia 1835 w Wilnie, zm. 26 marca 1918 w Piotrogrodzie) – rosyjski kompozytor, krytyk muzyczny i inżynier.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Był synem francuskiego żołnierza-oficera, który pozostał w Wilnie po wojnie z Rosją w 1812 roku oraz Polki Julii Gucewicz[1]. Już w okresie nauki w gimnazjum wykazywał uzdolnienie muzyczne. Pod wpływem dzieł Fryderyka Chopina skomponował mazurka na fortepian. W Wilnie pobierał lekcje muzyki (między innymi u Stanisława Moniuszki).

W roku 1851 rozpoczął studia w petersburskiej Szkole Inżynieryjnej, po czterech latach przeniósł się do Wojskowej Akademii Inżynieryjnej, gdzie do roku 1857 studiował budowę fortyfikacji. Został nauczycielem akademickim tej uczelni i w roku 1878 profesorem. W późniejszych latach został awansowany do stopnia wojskowego generała.

W Sankt Petersburgu poznał kompozytora Milija Bałakiriewa. Niezależnie od pracy na uczelni wojskowej, zajmował się twórczością muzyczną.

Był jednym z pięciu członków Potężnej Gromadki. Jako krytyk muzyczny najpierw wspierał grupę, lecz później odszedł od niej i w krytykach wyrażał się o niej negatywnie. W ostatnich latach życia utracił wzrok.

Jego dorobek to opery, pieśni, suity orkiestrowe i utwory fortepianowe[2].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Анри Муселак (Henri Musielak), Французское происхождение русского композитора Цезара Аитоновича Кюи. Советская Музыка. 1979 n° 10
  2. Edward Wrocki, Cezary Cui. Życie i działalność. 1835-1918. Warszawa 1925. nakład redakcji Rytmu
  3. Цезарь Кюи. culture.ru. [dostęp 2020-01-17]. (ros.).
  4. a b c d e Кюи Цезарь Антонович. grwar.ru. [dostęp 2020-01-17]. (ros.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]