Cezary Kucharski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Cezary Kucharski
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

17 lutego 1972
Łuków

Wzrost

181 cm

Pozycja

napastnik

Kariera juniorska
Lata Klub
1986–1989 Orlęta Łuków
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1989–1990 Orlęta Łuków
1990–1994 Siarka Tarnobrzeg 49[1] (20[1])
1994–1995 FC Aarau 45 (18)
1995–1997 Legia Warszawa 53 (30)
1997 Sporting Gijon 12 (2)
1998–1999 Legia Warszawa 21 (2)
1999–2000 Stomil Olsztyn 26 (8)
2000–2003 Legia Warszawa 74 (25)
2003–2004 PAE Iraklis 1908 15 (3)
2004–2005 Górnik Łęczna 24 (4)
2006 Legia Warszawa 9 (1)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
 Polska U-23
1996–2002  Polska 17 (3)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Strona internetowa

Cezary Kucharski (ur. 17 lutego 1972 w Łukowie) – polski piłkarz występujący na pozycji pomocnika i napastnika, reprezentant Polski, menedżer piłkarski, poseł na Sejm VII kadencji.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Kariera sportowa[edytuj | edytuj kod]

Zawodową karierę piłkarską rozpoczął w 1989 w Orlętach Łuków. W 1990 przeszedł do Siarki Tarnobrzeg, wypatrzył go trener tamtejszego klubu Janusz Gałek[2][3]. Z Tarnobrzega wiosną 1994 trafił do szwajcarskiego FC Aarau. Od sezonu 1995/1996 był piłkarzem Legii Warszawa. W rundzie jesiennej sezonu 1997/1998 grał w hiszpańskim Realu Sporting de Gijón. Z Hiszpanii wrócił do Legii Warszawa, w której występował do końca sezonu 2002/2003 (z przerwą na sezon 1999/2000, kiedy to reprezentował barwy Stomilu Olsztyn). W sezonie 2003/2004 był zawodnikiem greckiego Iraklisu Saloniki. Kolejny sezon rozegrał w Górniku Łęczna, po czym po raz kolejny wrócił do Legii Warszawa.

Największe sukcesy sportowe odnosił podczas występów w Legii Warszawa: w sezonie 1996/1997 zwyciężył z tym klubem w rozgrywkach o Puchar Polski i doszedł do ćwierćfinału w Lidze Mistrzów w sezonie 1995/1996, w sezonie 2001/2002 zdobył mistrzostwo Polski i Puchar Ligi, zaś w sezonie 2005/2006 uzyskał z nim kolejny tytuł mistrzowski.

W latach 1996–2002 siedemnastokrotnie wystąpił w reprezentacji narodowej Polski. Debiutował 27 sierpnia 1996 w meczu przeciwko reprezentacji Cypru. Łącznie strzelił trzy bramki. Uczestniczył m.in. w turnieju finałowym mistrzostwa świata w 2002 w Korei i Japonii, gdzie wystąpił w wygranym meczu z USA.

W 2006 ogłosił zakończenie kariery. 2 czerwca 2007 w Łukowie został rozegrany pożegnalny mecz, w którym Orlęta Łuków przegrały z Legią Warszawa, w której wystąpili głównie zawodnicy grający w niej w 1996. Cezary Kucharski rozegrał każdą połowę w innym zespole[4].

Działalność zawodowa i publiczna[edytuj | edytuj kod]

Po zakończeniu kariery sportowej został właścicielem serwisu internetowego Legia.net, a także licencjonowanym menedżerem piłkarskim[5].

W 2010 został wspólnikiem i przedstawicielem na Polskę firmy Eurosportsmanagement GmbH z siedzibą w Liechtensteinie[6]. Jako menedżer reprezentował m.in. Roberta Lewandowskiego, Michała Kucharczyka, Rafała Wolskiego, Jakuba Koseckiego.

W wyborach w 2011 uzyskał mandat poselski z listy Platformy Obywatelskiej w okręgu lubelskim, otrzymując 7910 głosów[7]. W 2015 nie ubiegał się o reelekcję.

W 2012 otrzymał tytuł honorowego obywatela Tarnobrzega[8]. Wystąpił jako menedżer Roberta Lewandowskiego w jednym z odcinków serialu komediowego Piąty Stadion[9].

W październiku 2020 został zatrzymany przez funkcjonariuszy Policji pod zarzutem stosowania szantażu wobec Roberta Lewandowskiego[10]. W tym samym miesiącu serwis internetowy Business Insider opublikował fragment rozmowy pomiędzy piłkarzem a jego ówczesnym agentem, który miał stanowić dowód tego szantażu[11]. Cezary Kucharski nie przyznał się do zarzuconego mu czynu[12].

Występy w reprezentacji Polski[edytuj | edytuj kod]

Lp. Data Miejsce Przeciwnik Rezultat Rozgrywki Grał
1. 27 sierpnia 1996 Bełchatów Cypr
2:2
towarzyski
od 81'
2. 10 listopada 1996 Katowice Mołdawia
2:1
elim. MŚ 1998
od 72'
3. 14 lutego 1997 Ajia Napa Litwa
0:0
towarzyski
do 45'
4. 15 lutego 1997 Ajia Napa Cypr
3:2
towarzyski
do 77' (gol)
5. 26 lutego 1997 Goiânia Brazylia
2:4
towarzyski
od 46' (gol)
6. 12 marca 1997 Ostrawa Czechy
1:2
towarzyski
90'
7. 30 kwietnia 1997 Neapol Włochy
0:3
elim. MŚ 1998
do 45'
8. 22 maja 1997 Solna Szwecja
2:2
towarzyski
od 46'
9. 31 maja 1997 Chorzów Anglia
0:2
elim. MŚ 1998
od 59'
10. 14 czerwca 1997 Katowice Gruzja
4-1
elim. MŚ 1998
od 62'
11. 24 września 1997 Olsztyn Litwa
2:0
towarzyski
90' (gol)
12. 7 października 1997 Kiszyniów Mołdawia
3:0
elim. MŚ 1998
od 61'
13. 11 października 1997 Tbilisi Gruzja
0-3
elim. MŚ 1998
od 84'
14. 8 lutego 1998 Asunción Paragwaj
0:4
towarzyski
do 40'
15. 18 maja 2002 Warszawa Estonia
1:0
towarzyski
od 71'
16. 14 czerwca 2002 Taejŏn USA
3:1
MŚ 2002
do 65'
17. 21 sierpnia 2002 Szczecin Belgia
1:1
towarzyski
od 46'

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Dane od sezonu 1992/1993.
  2. Grzegorz Lipiec: echodnia.eu. echodnia.eu, 9 października 2017. [dostęp 2018-07-12].
  3. Na dwóch frontach. rp.pl, 18 grudnia 2016. [dostęp 2018-07-12].
  4. Pożegnalny mecz Czarka Kucharskiego. legia.net, 2 czerwca 2007. [dostęp 2011-08-19].
  5. Kucharski: będę kandydował. infotuba.pl, 21 kwietnia 2011. [dostęp 2011-08-19].
  6. Zespół. eurosportsmanagement.eu. [dostęp 2012-09-21].
  7. Serwis PKW – Wybory 2011. [dostęp 2011-10-24].
  8. Tarnobrzeg: Były piłkarz Siarki skuteczniejszy od... premiera Tuska. echodnia.eu, 1 czerwca 2012. [dostęp 2012-06-09].
  9. Piąty Stadion w bazie filmpolski.pl. [dostęp 2020-06-28].
  10. Igor Kubiak: Cezary Kucharski zatrzymany przez policję. Były menadżer Roberta Lewandowskiego usłyszy zarzuty. wp.pl, 27 października 2020. [dostęp 2020-12-05].
  11. Bartek Godusławski: Przychodzi Kucharski do Lewandowskiego. Mamy nagranie rozmowy. businessinsider.com.pl, 29 października 2020. [dostęp 2020-12-05].
  12. Cezary Kucharski przerwał milczenie! „Absurd! Nigdy nie szantażowałem Lewandowskiego”. sport.pl, 30 października 2020. [dostęp 2020-12-05].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]