Cezary Taracha

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Cezary Taracha
Ilustracja
Państwo działania

 Polska

Data urodzenia

1965

dr hab. nauk humanistycznych
Specjalność: historia, hispanistyka
Alma Mater

Katolicki Uniwersytet Lubelski

Doktorat

1993
Katolicki Uniwersytet Lubelski

Habilitacja

2005
Katolicki Uniwersytet Lubelski

Stanowisko

Kierownik Katedry Historii i Kultury Krajów Języka Hiszpańskiego Instytutu Historii KUL

Okres zatrudn.

od 1993

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski

Cezary Taracha (ur. 1965) – polski historyk, hispanista związany z Katolickim Uniwersytetem Lubelskim Jana Pawła II oraz Instytutem Hiszpańsko-Polskim w Lublinie. Kierownik Katedry Historii i Kultury Krajów Języka Hiszpańskiego Instytutu Historii KUL.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ukończył historię (1989) i historię sztuki (1992) na KUL. Stopień doktora nauk humanistycznych uzyskał w 1993 roku na podstawie rozprawy pt. Rzeczpospolita, Europa i Świat w oczach hiszpańskiego ilustrado. Ambasada Pedro Arandy w Polsce 1760-1762/64. Promotorem w przewodzie był prof. dr hab. Wiesław Müller. Habilitował się w 2005 na podstawie pracy dotyczącej hiszpańskiego wywiadu w XVIII wieku.

Publikuje książki dotyczące przede wszystkim historii Hiszpanii, relacji polsko-hiszpańskich, historii dyplomacji i wywiadu, a także historii regionalnej. Współpracuje z ośrodkami naukowymi w Polsce (OBTA UW), w Hiszpanii (Logroño, Valladolid, Murcia, Madryt) i Ameryce Pd. (Valparaíso). Był współzałożycielem Towarzystwa Hiszpańsko-Polskiego KUL w 1989 i Lubelskiego Towarzystwa Gitarowego w 1992.

Jest przewodniczącym Rady Naukowej Instytutu Hiszpańsko-Polskiego w Lublinie (od 2004). Organizator (od 2001) „Spotkań z Muzyką Organową” w Dąbrowicy. Inne jego zainteresowania to: literatura, malarstwo, sport, turystyka górska.

W październiku 2008 (27-28 X) zorganizował polsko-hiszpańską konferencję: "W czasie wojny i pokoju. Szpiegostwo jako instrument polityki państwa".

11 czerwca 2021 r. został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski za wybitne zasługi w pracy naukowo-badawczej i dydaktycznej oraz za wkład w rozwój międzynarodowej współpracy naukowej[1].

Publikacje[edytuj | edytuj kod]

Monografie książkowe[edytuj | edytuj kod]

  • W służbie lokalnego Kościoła. Proboszczowie parafii Narodzenia NMP w Dąbrowicy 1950-2000, Wydawnictwo Werset, 2004,
  • Szpiedzy i dyplomaci. Wywiad hiszpański w XVIII wieku, Wydawnictwo Werset, Lublin 2005.
  • Aleksander Hirschberg, Hiszpania - wspomnienia z podróży (red.)
  • "Zniszczyć wszystko, co zagraża naszym interesom". Wywiad hiszpański w XVIII w., Wydawnictwo Werset, Lublin 2008.

Redakcja dzieł zbiorowych[edytuj | edytuj kod]

Szpiegostwo, wywiad, państwo, Wydawnictwo Polihymnia (red.), Lublin 2009.

Redakcja[edytuj | edytuj kod]

Artykuły[edytuj | edytuj kod]

  • Cezary Taracha, Hiszpańskie materiały wywiadowcze z XVIII wieku. Struktura i treść, w: Cezary Taracha (red.) Szpiegostwo, wywiad, państwo, Wydawnictwo Polihymnia, Lublin 2009.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]