Chaparral 2J

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Chaparral 2J
Ilustracja
Kategoria

Can-Am

Konstruktor

Chaparral

Projektant

Jim Hall

Dane techniczne
Nadwozie

aluminiowy monokok, panele z włókna szklanego

Zawieszenie
przednie

podwójne wahacze, sprężyny śrubowe nad amortyzatorami, stabilizator poprzeczny

Zawieszenie
tylne

oś De Dion, ramiona prowadzące, sprężyny śrubowe nad samopoziomującymi amortyzatorami, stabilizator poprzeczny

Silnik

Chevrolet 7.6 V8

Skrzynia biegów

Chaparral, automatyczna, 3 biegi + wsteczny

Historia
Debiut

1970

Kierowcy

Jackie Stewart
Vic Elford

Używany

1970

Wyścigi

3

Wygrane

0

Pole position

2

Najszybsze okrążenie

1

Chaparral 2H

Chaparral 2J – samochód wyścigowy, skonstruowany przez Chaparral Cars i używany w serii Can-Am. Samochód wyróżniał się dzięki zastosowaniu innowacyjnych rozwiązań, między innymi układu wentylatorów przysysających pojazd do podłoża, i mimo braku poważniejszych sukcesów przeszedł do historii sportów motorowych.

Konstrukcja[edytuj | edytuj kod]

Ogólnie założenia konstrukcyjne samochodu były konwencjonalne: monokok był wykonany z aluminium, a karoseria – z włókna szklanego. Niezależne zawieszenie oparte zostało na poprzecznych wahaczach, a jednostką napędową był centralnie umieszczony silnik Chevrolet V8 o pojemności 7620 cm³ i mocy 650 KM przy 7 000 obr./min., co pozwoliło na osiągnięcie maksymalnej prędkości rzędu 300 km/h. Silnik był dość przestarzały, charakteryzując się popychaczowym sterowaniem zaworów przez wałek rozrządu znajdujący się między blokami cylindrów. Zastosowany został układ smarowania z suchą miską olejową oraz bezpośredni wtrysk paliwa Lucas. Chaparral zastosował trzystopniową, automatyczną skrzynię biegów.

Innowacyjną było nowatorskie rozwiązanie problemu przyczepności samochodu. Konstruktor samochodu, Jim Hall, założył, że przyczepność zostanie zwiększona, gdy między podwoziem i podłożem zostanie wytworzone podciśnienie, i w ten sposób pojazd zostanie przyssany do nawierzchni. Aby zrealizować ten koncept, należało stworzyć szczelną przestrzeń między podwoziem i torem oraz zainstalować urządzenie wysysające z tej przestrzeni niechciane powietrze. Pierwsze założenie Hall zrealizował poprzez zainstalowanie wzdłuż dolnego obrysu nadwozia kurtyn z tworzywa sztucznego, przymocowanych do zawieszenia i sięgających do podłoża, a przez to pozwalających na utrzymanie stałej odległości od nawierzchni. Urządzeniem zastosowanym przez firmę Chaparral były umieszczone z tyłu samochodu dwa duże, szesnastołopatkowe wirniki, napędzany własnym, dwucylindrowym silnikiem Rockwell o pojemności 800 cm³ i mocy 70 KM, zamontowanym nad skrzynią biegów. To rozwiązanie pozwalało na znaczne skrócenie drogi hamowania oraz wzrost szybkości granicznej na łukach o 15%.

Z rozwiązań wykorzystanych przez Chaparrala korzystano w Formule 1: do Lotusa 78 w celu uzyskania efektu przypowierzchniowego dodano kurtyny, a Brabham BT46B stosował wentylator w celu przyssania samochodu do podłoża.

Wyniki w Can-Am[edytuj | edytuj kod]

Sezon Zespół Silnik Kierowcy Wyniki w poszczególnych eliminacjach Wyniki
kierowców
Kanada Kanada Stany Zjednoczone Kanada Stany Zjednoczone Stany Zjednoczone Stany Zjednoczone Stany Zjednoczone Stany Zjednoczone Stany Zjednoczone Pkt. Msc.
1970 Chaparral Cars Inc. Chevrolet Wielka Brytania Jackie Stewart - - NU - - - - - - - 0 NS
Wielka Brytania Vic Elford - - - - - - 6 - NW NU 6 (16) 15

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Jan A. Litwin: Zarys historii sportu samochodowego. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 1980, s. 375-376. ISBN 83-206-0006-5.
  • Wouter Melissen: Chaparral 2J Chevrolet. ultimatecarpage.com, 2011-06-30. [dostęp 2013-06-29]. (ang.).