Chart afrykański
| |
| Inne nazwy | |
|---|---|
| Kraj patronacki | |
| Kraj pochodzenia | |
| Wymiary | |
| Wysokość | |
| Masa | |
| Klasyfikacja | |
| FCI |
Grupa X, sekcja 3 |
| UKC |
Grupa 3 – Sighthound and Pariah |
| Wzorce rasy | |
Chart afrykański (oryginalna nazwa azawakh) – rasa psa zaliczana do grupy chartów, charakteryzująca się delikatnym, krótkim włosem, wyhodowana w starożytności na obszarze południowej Sahary, użytkowana pierwotnie jako pies myśliwski, stróżujący i pies-towarzysz, obecnie również jako pies wyścigowy i ozdobny.
Rys historyczny[edytuj | edytuj kod]
Historia tej rasy nie jest do końca wyjaśniona – wiadomo, że psy te towarzyszyły plemionom koczowniczym południowej Sahary w polowaniach (m.in. Tuaregom[2]). Dzięki swojej czujności były wykorzystywane także jako psy stróżujące. Charty afrykańskie były bardzo szanowane przez owe plemiona, miały wstęp do namiotów i były częstymi prezentami lub posagami.
Klasyfikacja FCI[edytuj | edytuj kod]
W klasyfikacji FCI rasa ta została zaliczona do grupy X – charty, w sekcji chartów krótkowłosych. Nie podlega próbom pracy[3].
Wygląd[edytuj | edytuj kod]
Budowa[edytuj | edytuj kod]
Pies jest wysoki, o lekkim kośćcu i wydłużonym pysku. Sylwetka powinna być szczupła, a kości uwydatnione. Stop bardzo słabo zaznaczony[1], oczy dość duże, szeroko rozstawione. Głowa ma kształt gruszki. Uszy zwisające. Nogi długie i mocne.
Szata i umaszczenie[edytuj | edytuj kod]
Azawakh posiada w większym lub mniejszym stopniu białe znaczenia na łapach i ogonie. Kolorystycznie sierść może być od płowożółtej do czerwonej bądź brązowoczerwonej.
Zachowanie i charakter[edytuj | edytuj kod]
Psy tej rasy są niezależne, uznające zhierarchizowany model rodzinny, czyli taki, w którym pies podporządkowuje się tylko jednej osobie (liderowi), wobec której jest oddany.
Użytkowość[edytuj | edytuj kod]
Psy używane do polowań, szczególnie cenne, gdyż biegają niezwykle szybko, do 65 km/h[2]. Jak wszystkie charty, w odróżnieniu od pozostałych psów myśliwskich, kierują się wzrokiem, a nie węchem .
Popularność[edytuj | edytuj kod]
W Europie i Ameryce Północnej rasa ta jest bardzo rzadko spotykana.
Dzięki informacjom o tej rasie zebranym przez Xaviera Przeździeckiego został w 1982 roku ustalony wzorzec azawakha. Ten francuski oficer polskiego pochodzenia przyczynił się także do rozpowszechnienia tej rasy.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g h i Wzorzec rasy nr 307 (FCI Standard N° 307 ) (pdf), Związek Kynologiczny w Polsce – Zarząd Główny
- ↑ a b c Bruce Fogle: Wielka encyklopedia : Psy. Warszawa: MUZA SA, 1996, s. 93. ISBN 83-7079-672-9.
- ↑ Systematyka ras według FCI z uwzględnieniem polskiego nazewnictwa ras (pdf), Związek Kynologiczny w Polsce – Zarząd Główny
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Eva Maria Krämer: Rasy psów. Warszawa: Oficyna Wydawnicza MULTICO, 1998, s. 286. ISBN 83-7073-122-8.