Borzoj

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Chart rosyjski borzoj)
Borzoj
Ilustracja
Inne nazwy

ros. русская псовая борзая,
ang. borzoi, Russian wolfhound,
chart rosyjski

Kraj pochodzenia

Rosja

Wymiary
Wysokość

70–85 cm (pies),
65–75 cm (suka)

Masa

35–48 kg

Klasyfikacja
FCI

Grupa X, sekcja 1
wzorzec nr 193[1]

UKC

Grupa 3 – Sighthound and Pariah

Wzorce rasy
Borzoj podczas coursingu w Świerklańcu.

Borzoj (oryginalna nazwa ros. русская псовая борзая) – rasa psa zaliczana do grupy chartów, wyhodowana w Rosji ze skrzyżowania dawnego charta rosyjskiego z chartami krymskimi i górskimi, użytkowana początkowo do polowań, obecnie również jako pies-towarzysz. Borzoj nazywany jest chartem rosyjskim, ale ta nazwa stosowana jest również w odniesieniu do innych ras i odmian chartów hodowanych na terenie Rosji. Typ chartowaty[2].

Klasyfikacja FCI[edytuj | edytuj kod]

W klasyfikacji FCI rasa ta została zaliczona do grupy X – charty, sekcja chartów długowłosych[3]. Nie podlega próbom pracy[1].

Rys historyczny[edytuj | edytuj kod]

Ojczyzną borzoja jest prawdopodobnie Środkowy Wschód[4]. Przodkami tych psów były sprowadzone ze wschodu psy plemion tatarskich, a ich regularną hodowlę przez rosyjską arystokrację specjalnie do polowań na wilki, lisy, zające i jelenie, datować można prawdopodobnie na początki XIV i XV wieku.

Wygląd[edytuj | edytuj kod]

Zdjęcie przedstawiające Borzoja.

Długie, falujące włosie, które dodaje miękkości dosyć kanciastej sylwetce.

Budowa[edytuj | edytuj kod]

Duży, smukły pies. Głowa jest wydłużona. Borzoje budową ciała przypominają greyhoundy, ale są wyższe – to jedna z najwyższych ras psów. Wysokość w kłębie ok. 70 cm, masa ciała ok. 30 kg.

Szata i umaszczenie[edytuj | edytuj kod]

Spotykana barwa umaszczenia może być biała, złota we wszystkich odcieniach, szara, czerwona, czarna z ciemną kufą, jednolita bądź łaciata oraz pręgowana i płaszczowa. Niedopuszczalna jest maść czekoladowa bądź niebieska.

Zachowanie i charakter[edytuj | edytuj kod]

Czułe, posłuszne i oddane swoim właścicielom, są raczej nieufne i podejrzliwe w stosunku do obcych. Cechuje je spokój, tolerancja wobec dzieci.

Cel hodowli[edytuj | edytuj kod]

Rasa wyhodowana do polowań na zające, lisy i wilki, obecnie jest trzymany jako pies do towarzystwa.

Zdrowie i pielęgnacja[edytuj | edytuj kod]

Przyjemny oraz łagodny pies do trzymania w domu pod warunkiem zapewnienia mu odpowiedniego wybiegu. Oprócz systematycznej i czasochłonnej pielęgnacji niezbędnej do utrzymania wystawowego wyglądu, borzoje wymagają także codziennej aktywności ruchowej, dzięki której utrzymują się w dobrej kondycji.

Popularność[edytuj | edytuj kod]

Popularność tej rasy w Polsce jest dość znaczna.

Pozostałe informacje[edytuj | edytuj kod]

W czasie rewolucji październikowej zginęły prawie wszystkie borzoje popularne w kręgach arystokracji rosyjskiej. Przetrwały tylko dzięki temu, iż część osobników tej rasy była hodowana w bogatych domach mieszczańskich Europy Zachodniej oraz USA. Po raz pierwszy borzoj został zaprezentowany na pierwszej wystawie Crufta w 1891 roku.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Wzorzec rasy nr 193 (FCI Standard N° 193) (pdf), Związek Kynologiczny w Polsce – Zarząd Główny.
  2. Rino Falappi: Czworonożni przyjaciele: rasy, pielęgnacja i hodowla psów. s. 185.
  3. Systematyka ras według FCI z uwzględnieniem polskiego nazewnictwa ras (pdf), Związek Kynologiczny w Polsce – Zarząd Główny.
  4. David Taylor: Księga psów. s. 30–31.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Eva Maria Krämer: Rasy psów. Warszawa: Oficyna Wydawnicza MULTICO, 1998, s. 308. ISBN 83-7073-122-8.
  • Rino Falappi: Czworonożni przyjaciele: rasy, pielęgnacja i hodowla psów. Warszawa: Dom Wydawniczy „Bellona”, 2001. ISBN 83-11-09354-7.
  • David Taylor: Księga psów. Warszawa: Świat Książki, 1995. ISBN 83-7129-102-7.