Charty

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Greyhound podczas wyścigu torowego
Dolichocefaliczne proporcje głowy typowego charta
Charty perskie mają na ogonie charakterystyczne chorągwie
Wilczarz irlandzki jest jedną z najwyższych ras psów
Chart
Przedstawiciel rasy Chart polski

Charty – grupa ras psa. Charakterystyczna dla psów z tej grupy jest aerodynamiczna budowa ciała, umożliwiająca osiąganie dużej prędkości w pogoni za zwierzyną. Podczas pogoni psy te kierują się wzrokiem, a nie węchem. Jest to jeden z najstarszych typów psa. Charty są użytkowane do polowań, jako psy ozdobne oraz wyścigowe. Pod względem użytkowym zaliczane są do psów myśliwskichgończych, ale organizacje kynologiczne klasyfikują je w odrębnej grupie.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Charty były znane już w starożytności. Prawdopodobnie pochodzą ze stepów południowo-zachodniej Azji[1] i północnej Afryki[2]. Występowały w Azji, północnej Afryce i Europie. Ich wizerunki widoczne są na mezopotamskiej ceramice pochodzącej z VI wieku p.n.e. Przedstawiano je w pogoni za pustynnymi gazelami[1][3]. Niektóre rasy chartów są blisko spokrewnione z rasami psów prymitywnych.

Do Europy trafiły w czasach rzymskich. Pierwsze hodowle chartów w Anglii rozpoczęły się około 500 lat. p.n.e.[1] W przeszłości były wykorzystywane głównie do polowań na zające, wilki i dropie. Obecnie w większości krajów polowania z chartami są zabronione. Dużą popularnością w krajach anglosaskich cieszą się wyścigi chartów na torze. Można spotkać się także z wyścigami na otwartej przestrzeni, tzw. coursingi. W wyścigach psy gonią sztucznego zająca.

Za najszybszego z chartów uznaje się greyhounda, który osiągnął w czasie wyścigu prędkość 72 km/h[4].

Budowa ciała[edytuj | edytuj kod]

Charty charakteryzują się smukłym, wysokim i wydłużonym, gibkim ciałem, delikatną głową, długimi kończynami oraz pojemną klatką piersiową, której potrzebują jako psy osiągające duże prędkości. Pysk mają wydłużony, uszy długie, wąskie, stojące do połowy. Większość chartów ma sierść krótką i delikatną. Oprócz ras krótkowłosych istnieją również szorstko- i długowłose. Wśród chartów szorstkowłosych wyhodowano najwyższe z psów[2].

Klasyfikacja chartów[edytuj | edytuj kod]

Rasy chartów uznane przez FCI[edytuj | edytuj kod]

Charty afrykańskie mają bardzo szczupłą sylwetkę

W klasyfikacji FCI charty zaliczono do grupy X – Sighthounds (charty)[5].

Sekcja 1 – charty długowłose[edytuj | edytuj kod]

  1. Afganistan (Wielka Brytania)
  2. Azja Środkowa
    • saluki – wzorzec 269 (chart perski)
  3. Rosja

Sekcja 2 – charty szorstkowłose[edytuj | edytuj kod]

  1. Irlandia
  2. Wielka Brytania

Sekcja 3 – charty krótkowłose[edytuj | edytuj kod]

  1. Hiszpania
  2. Wielka Brytania
  3. Włochy
  4. Węgry
  5. Mali
    • azawakh – wzorzec 307 (chart afrykański)
  6. Maroko
    • sloughi – wzorzec 188 (chart arabski)
  7. Polska

Charty nieuznane przez FCI[edytuj | edytuj kod]

Wymarłe rasy chartów[edytuj | edytuj kod]

Zezwolenie[edytuj | edytuj kod]

Zgodnie z ustawą Prawo Łowieckie[7], hodowanie lub utrzymywanie chartów rasowych lub ich mieszańców wymaga zezwolenia starosty właściwego ze względu na miejsce prowadzenia ich hodowli lub utrzymywania, wydawanego na wniosek osoby zamierzającej prowadzić taką hodowlę lub utrzymywać takiego psa. Charty oraz ich mieszańce traktowane są w Polsce jako „broń biała”, a używanie ich do polowań jest zakazane. Ponadto, osoba zamierzająca posiadać charty powinna zapewnić im codzienne korzystanie z ruchu odpowiedniego do wieku i stanu fizjologicznego, możliwość schronienia przed zimnem, upałami i opadami atmosferycznymi, karmę odpowiednią do masy ciała, wieku i stanu fizjologicznego, stały dostęp do wody, opiekę lekarsko-weterynaryjną, a także utrzymywać je w pomieszczeniach (z dostępem do światła naturalnego) lub na obszarze ogrodzonym w taki sposób, by nie mogły się samodzielnie wydostać. Wniosek o wydanie zezwolenia na posiadanie i hodowanie lub utrzymywanie chartów rasowych lub ich mieszańców należy złożyć w lokalnym Wydziale Środowiska i Rolnictwa. Zezwolenie obowiązuje obywateli polskich lub tych obywateli zagranicznych, którzy przebywają w Polsce na stałe bez zmiany obywatelstwa, ale są w Polsce zameldowani.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h i Bruce Fogle: Wielka encyklopedia : Psy. Warszawa: Muza SA, 1996, s. 84–85. ISBN 83-7079-672-9.
  2. a b D. Najmanova, Z. Humpal: Psy rasowe. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1987, s. 201.
  3. David Taylor: Księga psów. Warszawa: Świat Książki, 1995, s. 9. ISBN 83-7129-102-7.
  4. Wzorzec rasy nr 158 (FCI Standard N° 158) (pdf), Związek Kynologiczny w Polsce - Zarząd Główny
  5. Systematyka ras według FCI z uwzględnieniem polskiego nazewnictwa ras (pdf), Związek Kynologiczny w Polsce – Zarząd Główny
  6. Transliteracja, jaką podano w dokumencie ZKwP
  7. Rządowe Centrum Legislacji, Obwieszczenie Marszałka Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 27 listopada 2015 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu ustawy – Prawo łowieckie [online], dziennikustaw.gov.pl, 22 grudnia 2015 [dostęp 2017-02-17] (pol.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]