Chlorotalidon

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Chlortalidon)
Chlorotalidon
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

C14H11ClN2O4S

Masa molowa

338,77 g/mol

Wygląd

biały lub żółtawobiały proszek[1]

Identyfikacja
Numer CAS

77-36-1

PubChem

2732

DrugBank

DB00310

Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
Klasyfikacja medyczna
ATC

C03 BA04
C03 BB04
C03 EA06

Chlorotalidon, chlortalidon (łac. Chlortalidonum) – lek moczopędny o działaniu podobnym do tiazydów[3]. Jest pochodną sulfonamidową.

Działanie[edytuj | edytuj kod]

Mechanizm działania i wskazania są identyczne jak dla hydrochlorotiazydu. Hamuje wchłanianie zwrotne sodu w dystalnych cewkach nerkowych, zwiększając w ten sposób wydalanie wody, sodu, i chloru. Zwiększa także wydalanie z moczem potasu i magnezu. Zmniejsza wydalanie wapnia.

Farmakokinetyka[edytuj | edytuj kod]

Dobrze wchłania się z układu pokarmowego. Działanie hipotensyjne pojawia się już po 2 godzinach, osiąga maksimum po 12 godzinach. Czas działania chlorotalidonu wynosi od 48 do 72 godzin.

Interakcje[edytuj | edytuj kod]

Inne leki przeciwnadciśnieniowe mogą nasilić działanie chlorotalidonu. Takie samo działanie mogą mieć barbiturany i leki psychotropowe.

Zastosowanie[edytuj | edytuj kod]

Znajduje zastosowanie w obrzękach idiopatycznych, niewydolności krążenia, niewydolności wątroby i nerek, nadciśnieniu tętniczym, moczówce prostej.

Chlorotalidon może nasilić toksyczne działanie glikozydów naparstnicy.

Przeciwwskazania[edytuj | edytuj kod]

Nie wolno stosować chlorotalidonu w ciężkiej niewydolności nerek oraz ostrym kłębuszkowym zapaleniu nerek.

Nie wolno stosować leku również przy nadwrażliwości na sulfonamidy.

Działanie niepożądane[edytuj | edytuj kod]

Powodować może niedociśnienie, bóle i zawroty głowy, kołatania serca. Może wywoływać zaburzenia elektrolitowe.

Dostępne preparaty[edytuj | edytuj kod]

  • Hydro-Long-Tablinen
  • Hygroton
  • Odemo-Genat

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Farmakopea Polska VIII, Polskie Towarzystwo Farmaceutyczne, Warszawa: Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, 2008, s. 3491, ISBN 978-83-88157-53-0.
  2. a b Chlorthalidone, [w:] ChemIDplus, United States National Library of Medicine [dostęp 2012-07-07] (ang.).
  3. Chlorthalidone – Compound Summary. pubchem.ncbi.nlm.nih.gov. [dostęp 2012-02-20]. (ang.).