Chobielin

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Chobielin
wieś
Ilustracja
Młyn wodny w Chobielinie
Państwo

 Polska

Województwo

 kujawsko-pomorskie

Powiat

nakielski

Gmina

Szubin

Liczba ludności (III 2011)

85[2]

Strefa numeracyjna

52

Kod pocztowy

89-100 (Młynki), 89-200[3]

Tablice rejestracyjne

CNA

SIMC

0096750

Położenie na mapie gminy Szubin
Mapa konturowa gminy Szubin, blisko górnej krawiędzi nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Chobielin”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Chobielin”
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego
Mapa konturowa województwa kujawsko-pomorskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Chobielin”
Położenie na mapie powiatu nakielskiego
Mapa konturowa powiatu nakielskiego, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Chobielin”
Ziemia53°05′46″N 17°40′18″E/53,096111 17,671667[1]

Chobielinwieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie nakielskim, w gminie Szubin.

Podział administracyjny[edytuj | edytuj kod]

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa bydgoskiego.

Integralne części miejscowości Chobielin[4][5]
Identyfikator miejscowości Nazwa Miejscowości Rodzaj miejscowości
1067035 Chobielin-Dwór[6] osada wsi
0993975 Młynki osada wsi

Historia[edytuj | edytuj kod]

Wieś o rodowodzie średniowiecznym. Pierwotnie własność rycerska. Pierwsza wzmianka o miejscowości pochodzi z 1399 roku[7]. Od 1572 r. stanowił dominium w powiecie szubińskim obejmujące folwark z młynem, 5 domów i 98 mieszkańców. Pod koniec XVIII wieku dziedzicem w Chobielinie był Józef Hulewicz, następnie Jan Toporski do końca 1809 r., kiedy to zmarł 28 grudnia 1809 r. w wieku lat 53[8], a po nim w okresie zaborów August Falkenberg i jego potomkowie. Falkenbergowie mieszkali w Chobielinie do grudnia 1919 roku, gdy majątek znalazł się ponownie w odrodzonym państwie polskim[9].

W okresie Wielkiego Księstwa Poznańskiego (1815–1848) miejscowość należała do wsi większych w ówczesnym pruskim powiecie Szubin w rejencji bydgoskiej[10]. Chobielin stanowił majątek prywatny, którego właścicielem był wówczas Rutkowski[10]. Według spisu urzędowego z 1837 roku wieś liczyła 104 mieszkańców, którzy zamieszkiwali 10 dymów (domostw)[10]. Wzmiankowany był wówczas także Chobielin młyn (2 domy, 26 osób)[10]. W skład majątku Chobielin wchodziły wówczas także: folwark Sobiech (2 domy, 35 osób) oraz wieś Jarużyn (10 domów, 110 osób)[10].

17 grudnia 1919 roku dobra chobielińskie o łącznej powierzchni 400 ha nabył Julian Reysowski. Reysowscy byli ich właścicielami do II wojny światowej. Majątek po 1945 roku został znacjonalizowany i przekazany na rzecz Państwowego Gospodarstwa Rolnego we Wieszkach.

W 1989 roku zrujnowany klasycystyczny dwór wraz z parkiem w Chobielinie nabyli rodzice Radosława Sikorskiego, który obecnie zamieszkuje tam wraz ze swoją żoną Anne Applebaum[9].

Demografia[edytuj | edytuj kod]

Wieś w roku 1572 liczyła 98 mieszkańców, w roku 1837 było ich 104. Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) liczyła 85 mieszkańców[2]. Jest 34. co do wielkości miejscowością gminy Szubin.

Obiekty zabytkowe[edytuj | edytuj kod]

Dwór Falkenbergów

Budynek parterowy z 1860 r., z dwuspadowym, mansardowym dachem z naczółkami i mieszkaniami w obu kondygnacjach mansardy. Gruntownie odrestaurowany w latach 90. XX wieku.

Park dworski

Park krajobrazowy z połowy XIX wieku o powierzchni 7,5 ha; usytuowany na zróżnicowanym terenie. W parku znajduje się cenny starodrzew złożony głównie z: klonów, topoli, jesionów, dębów, lip i robinii.

Budynki gospodarcze z połowy XIX wieku
  • Młyn wodny z jazem - trójkondygnacyjna, niepodpiwniczona budowla, wzniesiona na planie wydłużonego prostokąta. W części przyziemia zbudowany jest z głazów granitowych, powyżej z cegieł, a górna część budynku wykonana została metodą szachulcową[11].
  • oficyna
  • leśniczówka[12].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 15697
  2. a b GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 145 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  4. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  5. GUS. Rejestr TERYT
  6. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z 17 grudnia 2015 w sprawie ustalenia, zmiany i zniesienia urzędowych nazw niektórych miejscowości oraz ustalenia nazwy obiektu fizjograficznego. 2015-12-17. [dostęp 2016-01-01].
  7. Chobielin (gm. Szubin, pow. nakielski). [w:] Ciekawostki krajoznawcze [on-line]. Portal nasze kujawsko-pomorskie. [dostęp 2014-09-19]. (pol.).
  8. Księga zgonów z Samoklęsk Dużych z okresu 1800-1820, str. 45
  9. a b Chobielin. Polskie zabytki, 2011. [dostęp 2014-09-19]. (pol.).
  10. a b c d e Leon Plater: Opisanie historyczno-statystyczne Wielkiego Ksie̜ztwa Poznańskiego. Lipsk: Jan Nepomucen Bobrowicz, Ksie̜garnia Zagraniczna (Librairie Étrangère), 1846, s. 513.
  11. Warto zobaczyć młyn w Chobielinie nieopodal posiadłości Radosława Sikorskiego
  12. Chobielin

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]