Chomąto

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Chomąto końskie

Chomąto – rodzaj jarzma używanego do zaprzęgania zwierząt pociągowych do ciągnięcia wozu, pługa, itp[1].

Koń w chomącie

Chomąto pozwala na równomierne rozłożenie obciążenia dookoła karku zwierzęcia, co pozwala na wykorzystanie większej siły pociągowej (zazwyczaj konia). Chomąto powinno być dopasowane do nasady końskiej szyi i wyściełane, aby zapobiec kaleczeniu skóry zwierzęcia. Pozwala ono wtedy w pełni wykorzystać siłę i szybkość zwierzęcia pociągowego, zwiększając jego wydajność nawet 5-krotnie w porównaniu z zaprzęgiem stosowanym w starożytności[2], który uciskał tchawicę zwierzęcia.

Zanim zaczęto stosować chomąto używano uprzęży szorowych, a jeszcze wcześniej stosowana była tzw. szleja, czyli najprostszy rodzaj uprzęży zakładanej koniowi na kark i pierś[3].

Chomąto wynaleziono w Chinach nie później niż w I wieku p.n.e. W Europie chomąto pojawiło się w X wieku.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Chomąta. [dostęp 2015-04-27].
  2. The Medieval Technology Pages: The Great Harness Controversy. 2002-10-08. [dostęp 2015-04-28]. (ang.).
  3. Szory. [dostęp 2015-04-27].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]