Choroba Haglunda
Choroba Haglunda (choroba Haglunda-Severa, jałowa martwica guza piętowego, łac. apophysitis calcanei, morbus Haglund) – choroba należąca do grupy jałowych martwic kości. Martwica dotyczy guza piętowego kości piętowej.
Dotyczy najczęściej dzieci w okresie skoku pokwitaniowego. Niekiedy związana z przeciążeniem podczas wysiłku fizycznego. Głównym objawem jest silny ból uniemożliwiający oparcie pięty o podłoże. Może wystąpić obrzęk w okolicy guza piętowego. W ponad 60% przypadków jest obustronna[1].
Chorobę opisał jako jeden z pierwszych Patrik Haglund (1870-1937).
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Tadeusz Szymon Gaździk, Tomasz Bielecki: Ortopedia i traumatologia. [T.] 2. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2008, s. 449. ISBN 978-83-200-3896-5 (t. 2).
