Choroba Osgooda-Schlattera
 Obraz MRI T2-zależny kolana w chorobie Osgooda i Schlattera u dorosłego (po przebyciu choroby); strzałka wskazuje ektopowy fragment kości utworzonej w miejscu rozdarcia więzadła rzepki(typ III) | |
| Klasyfikacje | |
| ICD-10 | |
|---|---|
| DiseasesDB | |
| MedlinePlus | |
| MeSH | |
Choroba Osgooda-Schlattera (łac. morbus Osgood-Schlatter, nazwy historyczne: necrosis aseptica tuberositas tibiae - jałowa martwica guzowatości piszczeli, apophysitis tuberositatis tibiae) – aseptyczne zapalenie guzowatości kości piszczelowej, zapalenie guzowatości k. piszczelowej. Choroba należąca do grupy chorób urazowych rosnącego kośćca.
Choroba została po raz pierwszy opisana w roku 1903 niezależnie przez Roberta Bayley Osgooda, amerykańskiego chirurga ortopedę oraz Carla B. Schlattera, szwajcarskiego chirurga[1].
Etiologia[edytuj | edytuj kod]
Może występować jedno- lub dwustronnie (częściej jednostronnie). Choroba trwa od kilku miesięcy do kilku lat, w zależności od typu. Choroba polega na uszkodzeniu w różnym stopniu jądra kostnienia nasadowej części guzowatości kości piszczelowej. Elementami towarzyszącymi chorobie jest obrzęk i wzmożone unaczynienie więzadła rzepki, chrząstki powlekającej jądro kostnienia, tkanek kaletki podrzepkowej głębokiej. Typ I – wewnętrzne uszkodzenie jądra kostnienia bez naruszenia ciągłości chrząstki, w której jądro się znajduje. Typ II – uszkodzenie jądra kostnienia ze złamaniem chrząstki poza polem przyczepu więzadła rzepki. Typ III – uszkodzenie jądra kostnienia ze złamaniem chrząstki w polu przyczepu więzadła rzepki.
Epidemiologia[edytuj | edytuj kod]
Choroba występuje u dzieci w okresie przed zakończeniem wzrostu kośćca. Najczęściej występuje w okresie dojrzewania u dzieci uczestniczących w sportach mających elementy biegania, skakania oraz szybkich zmian kierunku poruszania się (np: rugby, piłka nożna, koszykówka, łyżwiarstwo, balet itd.)[2][3].
Choroba częściej występuje u chłopców, jednakże występowanie choroby u dziewcząt zwiększa się proporcjonalnie do zwiększania się zaangażowania dziewcząt w aktywnościach sportowych[2]. Grupy wiekowe najczęstszego występowania choroby różnią się w zależności od płci, ponieważ pokwitanie u dziewcząt zaczyna się wcześniej niż u chłopców. Choroba najczęściej występuje u chłopców w wieku od 13 do 14 lat, a u dziewcząt w wieku od 11 do 12 lat[2][4][5].
Objawy i przebieg[edytuj | edytuj kod]
Objawem choroby jest ból w okolicy guzowatości kości piszczelowej, nasilający się podczas wysiłku i ucisku.
Leczenie[edytuj | edytuj kod]
Leczenie jest objawowe i sprowadza się do stosowania rozciągania mięśnia czworogłowego uda, chłodzenia i niesterydowych leków przeciwzapalnych. W fazie aktywnej przebudowy jądra kostnienia aktywność sportowa powinna zostać ograniczona do minimum.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Whonamedit: Osgood-Schlatter disease. [dostęp 2016-05-04]. (ang.).
- ↑ a b c Diseases and Conditions: Osgood-Schlatter disease. [dostęp 2016-05-04]. (ang.).
- ↑ U. M. Kujala, M. Kvist, O. Heinonen. Osgood-Schlatter's disease in adolescent athletes. Retrospective study of incidence and duration.. „The American Journal of Sports Medicine”. 13, s. 236–241, lipiec 1985. DOI: 10.1177/036354658501300404. PMID: 4025675. (ang.).
- ↑ A. Yashar, R. T. Loder, R. N. Hensinger. Determination of skeletal age in children with Osgood-Schlatter disease by using radiographs of the knee. „Journal of Pediatric Orthopaedics”. 15, s. 298–301, maj/czerwiec 1995. DOI: 10.1097/01241398-199505000-00006. PMID: 7790482. (ang.).
- ↑ F. Vreju, P. Ciurea, A. Rosu. Osgood-Schlatter disease—ultrasonographic diagnostic. „Med Ultrason”. 12 (4), s. 336–9, grudzień 2010. PMID: 21210020. (ang.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Andrew J Hamer. ABC of rheumatology: Pain in the hip and knee. „British Medical Journal”. 328 (7447), s. 1067–1069, May 2004. (ang.).
- W. Rosser., W. Feldman., P. McGrath. Common Skeletal Problems in Children and Adolescents. „Can Fam Physician”. 33, s. 641–645, March 1987. (ang.).
- Czyrny Z, Greenspan A.. Osgood-Schlatter Disease: A New Perspective and Classification Based on Ultrasonography.. „Ultrasonografia”. 8 (38), s. 55-70, 2009. (ang.).
- Czyrny Z. Osgood-Schlatter disease in ultrasound diagnostics – a pictorial essay. „Medical Ultrasonography”. 12 (4), s. 323-335, 2010. (ang.).
