Choroby śródmiąższowe płuc

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Choroby śródmiąższowe płuc – heterogenna grupa nieinfekcyjnych i nienowotworowych chorób płuc, charakteryzująca się występowaniem rozsianych zmian w obrazie radiologicznym klatki piersiowej, zaburzeniami wentylacji typu restrykcyjnego, zmniejszeniem zdolności dyfuzyjnej płuc i upośledzeniem wymiany gazowej.

Przyczyny[edytuj | edytuj kod]

  • znane:
  • nieznane: wywołujące choroby śródmiąższowe określane jako idiopatyczne (samoistne, kryptogenne)

Klasyfikacja[edytuj | edytuj kod]

Klasyfikacja chorób śródmiąższowych płuc opracowana przez ATS i ERS w 2002 roku:

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Ewa Rowińska-Zakrzewska, Iwona Bestry: Choroby śródmiąższowe płuc. W: Choroby wewnętrzne Stan wiedzy na rok 2011. Pod redakcją prof. dr. hab. Andrzeja Szczeklika. Kraków: Medycyna Praktyczna, 2011, s. 656, 660-1. ISBN 978-83-7430-288-3.