Christian Thomasius

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Christian Thomasius, malował Johann Christian Heinrich Sporleder.

Christian Thomasius (ur. 1 stycznia 1655 w Lipsku, zm. 23 września 1728 w Halle[1]) – filozof niemiecki, „ojciec niemieckiego oświecenia”, związany przez większość życia z Uniwersytetem w Halle.

Jego ojcem był Jakob Thomasius – jeden z nauczycieli Leibniza. Już w 1687 roku prowadził swoje wykłady w języku niemieckim, a nie, jak to bywało dotąd, po łacinie. Thomasius atakował metafizykę jako mało przydatną dziedzinę wiedzy i głosił, że konkretni Francuzi przewyższają w mądrości abstrakcyjnie myślących Niemców.

Dzieła[edytuj | edytuj kod]

  • Lehrbuch des Naturrechtes (1687)
  • Institutiones iurisprudentiae divinae (1688)
  • Monatsgespräche (1688-1690)
  • Summarischer Entwurf der Grundregeln, die einem studioso juris zu wissen nöthig (1699)
  • De crimine magiae (1701)
  • Fundamenta iuris naturae et gentium (1705)
  • Selecta Feudalia (1708)
  • Vom Recht des Schlafens und Träumens.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Thomasius Christian, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2021-12-21].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Ernst Bloch: Christian Thomasius, ein deutscher Gelehrter ohne Misere. – Frankfurt/M.: Suhrkamp, 1968.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]