Chór Dana

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Chór Dana
Ilustracja
Chór Dana w 1934 r.
Rok założenia

1928

Rok rozwiązania

1939

Pochodzenie

PolskaWarszawa, Polska

Gatunek

m.in. tango

Powiązania

Adolf Dymsza
Stefcia Górska
Hanka Ordonówna
Zula Pogorzelska

Skład
Hanka Brzezińska
Wacław Brzeziński
Władysław Daniłowski (Dan)
Tadeusz Jasłowski
Adam Wysocki
Byli członkowie
Mieczysław Fogg
Janina Godlewska
Aleksander Kruszewski
Kazimierz Łabudź
Wincenty Nowakowski
Zachariasz Papiernik
Chór Dana podczas tournee po ZSRR w 1934jpg

Chór Dana (pierwotnie hiszp. Coro Argentino V. Dano) – polski zespół rewelersów założony w 1928 roku przez Władysława Daniłowskiego (kierownika artystycznego i akompaniatora), początkowo męski kwartet wokalny. Inicjatorem powstania grupy był Leon Badowski.

Początki kariery[edytuj | edytuj kod]

Zespół debiutował w składzie: Wincenty Nowakowski (pierwszy tenor), Zachariasz Papiernik, Aleksander Kruszewski (obaj jako drudzy tenorzy), Mieczysław Fogg (w tym czasie również tenor), Tadeusz Bogdanowicz (bas) i W. Dan-Daniłowski na scenie teatrzyku Qui Pro Quo[1].

Pierwszym repertuarem Chóru Dana były tanga śpiewane po hiszpańsku.

Skład zespołu[edytuj | edytuj kod]

Skład zespołu się zmieniał, pierwsi opuścili Chór Dana Papiernik i Kruszewski, a niedługo później również Nowakowski. Przybył za to student konserwatorium Adam Wysocki, na miejsce Nowakowskiego zaś Tadeusz Jasłowski.

Ten skład (Wysocki, Jasłowski, Fogg i Bogdanowicz) śpiewał w Chórze Dana najdłużej.

W końcu 1938 roku na miejsce Mieczysława Fogga przyszli Hanka Brzezińska i Wacław Brzeziński (rodzeństwo)[2]. Przez krótki okres w zespole śpiewała też Janina Godlewska (żona Andrzeja Boguckiego).

Działalność[edytuj | edytuj kod]

Z Qui Pro Quo chór związany był do 1931 roku. Od 1932 r. jako kwartet lub kwintet współpracował z innymi teatrami i rewiami – Banda, Rex, Polonia, Cyrulik Warszawski, Wielka Rewia, Małe Qui Pro Quo oraz Tip Top.

Dużo koncertował, nie tylko w Polsce, lecz również za granicą (Austria, Estonia, Finlandia, Łotwa, Norwegia, Szwecja, 32 stany USA, Włochy, ZSRR).

Na początku okupacji, kiedy zespół występował w kawiarni Mała Ziemiańska, akompaniatorem i aranżerem zespołu był Witold Lutosławski[3].

Jako chórek towarzyszył takim artystom, jak: Adolf Dymsza, Stefcia Górska, Hanka Ordonówna, Zula Pogorzelska. Wystąpił w wielu polskich filmach przedwojennych.

Wykonywane utwory[edytuj | edytuj kod]

  • Chodź, kolego, na jednego
  • Czerwony Kapturek
  • Esta noche me emborracho
  • Kuplety warszawskie
  • Melodia
  • Nasza jest noc
  • Niedobrze, panie bobrze
  • Nie igraj, Signorito
  • Nie umiem zapomnieć
  • Oj, dana
  • On nie powróci już (muzyka Henryk Wars, słowa Andrzej Włast)
  • Pamiętam twoje oczy
  • Pokoik na Hożej
  • Tango łyczakowskie
  • Tango milonga
  • Telefony
  • Co nam zostało z tych lat (słowa Julian Tuwim)

Dyskografia[edytuj | edytuj kod]

  • Chór Dana (Pocztówka, Tonpress R-0499-II)
  • 1978 Jak za dawnych lat (składanka, LP, Muza SX-1701)
  • Hanka Ordonówna: Hanka Ordonówna śpiewa (jako chórek, LP, Muza L-0382)
  • Przedwojenne szlagiery (składanka, CD)
  • 2011Chór Dana : Pierwsi polscy rewelersi (4ever Music)

Filmografia[edytuj | edytuj kod]

Aktorzy[edytuj | edytuj kod]

Polski dubbing[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Encyklopedia muzyki. Andrzej Chodkowski, Krzysztof Baculewski. Wyd. 2 popr. i rozsz. Wydaw. Naukowe PWN, 2001. ISBN 978-83-01-13410-5.
  2. Mieczysław Fogg, Zbigniew K. Rogowski: Od palanta do belcanta. Wyd. 2 uzup. Iskry, 1976.
  3. Witold Lutosławski - Przewodnik po Warszawie, app na telefon, NIFC 2013.Witold Lutosławski
  4. Królewna Śnieżka uczy się mówić po polsku (1938) [online], Stare kino [dostęp 2024-02-22].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]