Ciabatta

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ciabatta

Ciabatta [t͡ʃaˈbat.ta]włoski biały chleb, robiony z mąki pszennej i drożdży. Bochenek ciabatty jest wydłużony, szeroki i płaskawy. Po włosku słowo „ciabatta” oznacza „kapeć”. Od drugiej połowy lat 90. jest szeroko znana w Europie i Stanach Zjednoczonych, najczęściej używana jako pieczywo do kanapek[1][2]. Za twórcę wypieku uznaje się Arnaldo Cavallariego, włoskiego piekarza, który wypiekł pierwszą ciabattę w 1982 roku[1].

Każdy region Włoch ma swoją odmianę wypieku[potrzebny przypis]. Z regionu jeziora Como chleb ma chrupiącą skórkę, jest miękki, ma puszysty środek i jest bardzo lekki. W Toskanii, Umbrii i Marche występują różne warianty ciabatty – od miękkiej skórki i gęstej masy, do chrupiącej skórki i lżejszej masy. W Rzymie często jest jedzona z oliwą wymieszaną z odrobiną soli[2].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Ciabatta. [dostęp 2021-11-29]. (pol.).
  2. a b WP. 09 września 2019. [dostęp 2021-11-29]. (pol.).