Ciecz bordoska
Ciecz bordoska (fr. bouillie bordelaise) – fungicyd nieorganiczny przyrządzany z siarczanu miedzi (CuSO4·5H2O) i wapna gaszonego (Ca(OH)2). Stosowany w rozcieńczeniu w wodzie około 0,5%[1] do zwalczania mączniaka rzekomego winorośli (Plasmopara viticola)[2], parcha jabłoni (Venturia inaequalis) i gąsienic owadów[1].
Skuteczność cieczy bordoskiej w zwalczaniu mączniaka rzekomego została odkryta przypadkiem, gdy jeden z winogrodników w regionie Bordeaux, regularnie okradany przez przechodniów, zdecydował się zamalować winorośl na skraju drogi niebieskozieloną farbą zrobioną z siarczanu miedzi i wapna, by zniechęcić do kradzieży. Okazało się, że farba skutecznie zwalczyła mączniaka, który wówczas zaatakował uprawy. Przypadkowy wynalazca zweryfikował swoje spostrzeżenia w kilku innych miejscach i opublikował w 1885 wyniki swoich badań[3].
Ciecz przyrządza się przez rozpuszczenie krystalicznego siarczanu miedzi w wodzie i wlanie z mieszaniem do mleka wapiennego[1]. Otrzymaną ciecz barwy jasnoniebieskiej należy wykorzystać w ciągu jednego dnia, gdyż traci ona swoje właściwości grzybobójcze przechodząc ze stanu koloidalnego w krystaliczny bezużyteczny osad. Po zastosowaniu zapewnia długotrwałą ochronę[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Ciecz bordoska w dawnym sadownictwie. www.e-sadownictwo.pl, 2010-06-13. [dostęp 2016-08-13].
- ↑ a b Ciecz bordoska. Encyklopedia Onet.pl. [dostęp 2010-11-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-05-25)].
- ↑ Glen L. Creasy, Leroy L. Creasy: Grapes. Wallingford: CABI, 2009, s. 186–187. ISBN 978-1-84593-401-9. (ang.).