Cimabue

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Cimabue
Ilustracja
Portret Cimabue, autorstwa Giorgia Vasariego
Imię i nazwisko

Cenni di Pepo

Data urodzenia

ok. 1240

Data i miejsce śmierci

1302
Piza

Narodowość

włoska

Dziedzina sztuki

malarstwo

Epoka

gotyk

Cimabue, właśc. Cenni di Pepo (ur. ok. 1240, zm. 1302[1] w Pizie) – włoski malarz i mozaicysta epoki gotyku.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Działał we Florencji, Rzymie, Pizie i Asyżu. Jego dzieła miały charakter wyłącznie religijny. Tworzył mozaiki, freski i obrazy (UkrzyżowanieMuseo dell'Opera di Santa Croce, Florencja, Tronująca Madonna z aniołamiGalleria degli Uffizi, Florencja). Jego zasiadające na tronach Madonny w otoczeniu aniołów są jeszcze w pełni gotyckie, a jednak to on namalował po raz pierwszy od prawie tysiąca lat portret realistyczny – postać św. Franciszka z Asyżu, ubogo odzianego, o twarzy starego człowieka, dobrej, pooranej zmarszczkami, zniszczonej wiekiem. Jest to portret wyobrażony, jednakże świeckie ujęcie tematu zwyciężyło tu po raz pierwszy średniowieczną idealizację. Uczniem Cimabuego był Giotto di Bondone[1].

Dzieła[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Maciej Salamon (red.), Wielka Historia Świata, t. 5. Późne średniowiecze, Kraków: Oficyna Wydawnicza FOGRA, 2005, s. 50, ISBN 83-85719-89-X.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]