Duchacze

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Cssp)
Duchacze
Dewiza: Cor unum et anima una
Herb zakonu
Pełna nazwa

Zgromadzenie Ducha Świętego pod opieką Niepokalanego Serca Maryi Panny

Nazwa łacińska

Congregatio Sancti Spiritus Subtutela Immaculati Cordis Beatissimae Virginis Mariae

Skrót zakonny

CSSp

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Status kanoniczny

papieski

Założyciel

Klaudiusz Poullart des Places

Data założenia

27 V 1703

Data zatwierdzenia

1848

Przełożony

o. Alain Mayama CSSp

Liczba członków

ok. 2650 (2014)

Strona internetowa

Duchacze, Zgromadzenie Ducha Świętego pod opieką Niepokalanego Serca Maryi Panny[a]zgromadzenie zakonne założone przez Klaudiusza Poullart des Places w 1703 roku.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Klaudiusz Poullart des Places będąc klerykiem zgromadził wokół siebie biednych seminarzystów i w uroczystość Zesłania Ducha Świętego (27 maja 1703 roku) założył Zgromadzenie Ducha Świętego. Założyciel zakonu zmarł z wyczerpania w 1709 roku. W 1848 roku Zgromadzenie Ducha Świętego połączyło się ze Stowarzyszeniem Niepokalanego Serca Maryi, które założył 25 września 1841 roku konwertyta, o. Franciszek Libermann.

Charyzmat[edytuj | edytuj kod]

Zgromadzenie Ducha Świętego jest instytutem misyjnym, którego głównym celem jest głoszenie Dobrej Nowiny i zakładanie Kościoła wśród ludów i grup społecznych, do których członkowie zgromadzenia nie dotarli wcześniej. Wspólne życie jest nieodzownym warunkiem działalności apostolskiej misjonarzy ze Zgromadzenia Ducha Świętego, gdyż ta przekracza możliwości jednostki. Pracy codziennej misjonarzy przyświeca hasło Zgromadzenia: „Jedno serce i jedna dusza”. Poza budowaniem Kościoła tam, gdzie on jeszcze nie istnieje, ojcowie oddają się szkolnictwu, zajmują się losem emigrantów, a także duszpasterstwem i pracą rekolekcyjną.

Duchacze w Polsce[edytuj | edytuj kod]

Polska prowincja Duchaczy została założona w 1921 w Bydgoszczy. Obecnie ma siedem domów zakonnych:

W Polsce duchacze głoszą misje i rekolekcje, organizują spotkania z młodzieżą. Od 1994 Zgromadzenie wydaje własny periodyk „Posłaniec Ducha Świętego”. Obecnie działa ponad 80 polskich misjonarzy – z czego w Polsce 50. Na świecie pracę misyjną prowadzi około 3050 duchaczy różnych narodowości.

Funkcję prowincjała pełni obecnie o. Marek Myśliński CSSp.

Polscy duchacze za granicą[1][edytuj | edytuj kod]

Habit[edytuj | edytuj kod]

Duchacze noszą czarną (w Afryce białą) sutannę duchowieństwa diecezjalnego bez zewnętrznych guzików, z ręcznie tkanym wełnianym sznurem (zawsze czarnym).

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Nie należy mylić duchaczy z duchakami.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Polscy duchacze za granicą. [dostęp 2012-01-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-12-29)]. (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Marek Walkusz: Życie wspólnotowe według nauczania Sługi Bożego Franciszka Libermanna. Bydgoszcz: Bydgoski Dom Wydawniczy MARGRAFSEN s.c., 2005. ISBN 83-89734-02-8.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]