Cyklon A

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Cyklon A (niem. Zyklon A) – nazwa handlowa ciekłej mieszaniny cyjanomrówczanu metylu(inne języki) i chloromrówczanu metylu(inne języki) (w stosunku 9:1).

Środek ten był produkowany w latach trzydziestych XX w. w Niemczech jako insektycyd z przeznaczeniem do opryskiwania drzew owocowych. Nad drzewkiem stawiano namiot w celu uzyskania większych stężeń trującego cyjanowodoru uwalnianego pod wpływem pary wodnej w wyniku reakcji:

NC-COOCH3 + H2O → HCN↑ + CO2↑ + CH3OH

Prawdopodobnie był także sporadycznie wykorzystywany przez Niemców do mordowania ludzi w obozach koncentracyjnych (KL Sachsenhausen), w sposób podobny jak z użyciem cyklonu B.

W literaturze historycznej spotyka się niekiedy błędne twierdzenie – wywodzące się z publikacji amerykańskiego historyka holokaustu Raula Hilberga („The Destruction of European Jewry”, I wyd. 1961) – o oznaczeniach kodowych Zyklon A, B, C, D, E, F, mających oznaczać malejące nasilenie toksyczności poszczególnych rodzajów tych preparatów. W rzeczywistości Niemcy produkowali dwa preparaty cyklonu, różniące się składem chemicznym. Z cyklonu A cyjanowodór powstawał w reakcji chemicznej, zaś cyklon B stanowił grudki ziemi okrzemkowej nasączonej cyjanowodorem, parującym pod wpływem ciepła[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. 1000 słów o chemii i broni chemicznej, Warszawa MON 1987, ISBN 83-11-07396-1 s. 63.