Czarci Róg
 Widok z Doliny Młynickiej | |
| Państwo | |
|---|---|
| Pasmo | |
| Wysokość |
2350 m n.p.m. |
| Wybitność |
9 m |
| Pierwsze wejście |
1907 |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
 49°09′51,5″N 20°03′03,3″E/49,164306 20,050917
| |
Czarci Róg (słow. Čertov hrb, 2350 m[1]) – urwisty ząb skalny w Grani Baszt, w słowackich Tatrach Wysokich, wyrastający z grani pomiędzy Czarcią Szczerbiną (2341 m) a Szatanią Przełęczą (2323 m). Na wschodnią stronę, do Szataniego Żlebu opada pionową ścianą o wysokości około 30 m. Ku zachodowi, do Doliny Młynickiej, tworzy żebro kończące się około 280 m niżej w widłach dwóch depresji opadających z przełęczy po obydwu stronach Czarciego Rogu (są to częściowo rynny, żleby lub kominy). Żebro to w środkowej części rozszerza się tworząc stromą ścianę czołową. W jej prawej krawędzi jest kilka pionowych uskoków. Lewa krawędź ściany opada do komina. Ścianę tworzy nieco porośnięta trawami płyta[2].
Czarci Róg to drobna turniczka, przez autorów przewodników wspinaczkowych traktowana jako podrzędne wzniesienie. Po raz pierwszy dokładniej opisał ją Władysław Cywiński w 15. tomie przewodnika Tatry. Grań Baszt[2]. Turnię jako pierwsi zdobyli Günter Oskar Dyhrenfurth i Hermann Rumpelt 13 czerwca 1907, podczas przejścia Grani Baszt. Zimą jako pierwsi grań Piekielnikowej Turni z Czarcim Rogiem pokonali Alfréd Grósz i Zoltán Neupauer 8 lutego 1914[3].
- Granią z Diablej na Szatanią Przełęcz; 0+, I lub III w skali tatrzańskiej (w zależności od wariantu), czas przejścia 20–45 min
- Zachodnim żebrem; II, miejsca III, 1 godz[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Úrad geodézie, kartografie a katastra Slovenskej republiky, Produkty leteckého laserového skenovania [online].
- ↑ a b c Władysław Cywiński. Grań Baszt. Przewodnik szczegółowy, tom 15. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2009, ISBN 978-83-7104-041-2
- ↑ Witold Henryk Paryski. Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część V. Cubrynka – Skrajna Baszta. Warszawa: Sport i Turystyka, 1954