Czerniew

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Czerniew
wieś
Ilustracja
Pałac w Czerniewie
Państwo

 Polska

Województwo

 łódzkie

Powiat

łowicki

Gmina

Kiernozia

Liczba ludności (2022)

110[2]

Strefa numeracyjna

24

Kod pocztowy

99-412[3]

Tablice rejestracyjne

ELC

SIMC

0566820

Położenie na mapie gminy Kiernozia
Mapa konturowa gminy Kiernozia, na dole znajduje się punkt z opisem „Czerniew”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, w centrum znajduje się punkt z opisem „Czerniew”
Położenie na mapie województwa łódzkiego
Mapa konturowa województwa łódzkiego, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Czerniew”
Położenie na mapie powiatu łowickiego
Mapa konturowa powiatu łowickiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Czerniew”
Ziemia52°14′31″N 19°52′17″E/52,241944 19,871389[1]

Czerniewwieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie łowickim, w gminie Kiernozia.

Prywatna wieś szlachecka Czerniewo położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie gąbińskim ziemi gostynińskiej województwa rawskiego[4]. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa płockiego.

Historia pałacu[edytuj | edytuj kod]

Pałac został wzniesiony w roku 1925 przez Zdzisława Boskiego, który nabył ten majątek w roku 1921 od hr. Heleny Ostrowskiej. Po zakończeniu II wojny światowej we dworze ulokowano PGR. W latach 90. mieścił mieszkania pracownicze miejscowego gospodarstwa rolnego. W chwili obecnej pałac należy do właściciela prywatnego.

Opis pałacu[edytuj | edytuj kod]

Pałac murowany z cegły i otynkowany, posadowiony na planie prostokąta, piętrowy, podpiwniczony, z poddaszem przekrytym wysokim dachem czterospadowym o połaciach pobitych blachą. Bryła pałacu urozmaicona dwoma obustronnymi ryzalitami umieszczonymi skrajnie. Ryzality przykryte dachami dwuspadowymi, zwieńczone szczytami o renesansowym, wolutowym obrysie. Na elewacji frontowej pomiędzy ryzalitami umieszczono czterofilarowy portyk dźwigający taras na wysokości piętra. W partii piętra trzy otwory o analogicznym, gęstym laskowaniu, zamknięte łukami odcinkowymi. Taras o tralkowej balustradzie. Na elewacji ogrodowej umieszczono otwarty taras, posadowiony na arkadowaniu ze schodami. Do elewacji bocznej dostawiono wydatny ryzalit mieszczący klatkę schodową oraz poprzedzony zabudowaną sionką. Układ wnętrz został przekształcony po 1945 roku. Na środku traktu frontowego sionka otwarta trzema arkadami, wspartymi na masywnych kolumnach toskańskich, na schody prowadzące na piętro. Całość skomponowana w duchu renesansu rodzimego.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 9 stycznia 2024, identyfikator PRNG: 20199
  2. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-04].
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 181 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  4. Corona Regni Poloniae. Mapa w skali 1:250 000, Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla Polskiej Akademii Nauk i Pracownia Geoinformacji Historycznej Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]