Czesław Banach

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Czesław Banach
Data i miejsce urodzenia

13 marca 1931
Wojsławice

Data i miejsce śmierci

11 listopada 2020
Kraków

profesor nauk humanistycznych
nauczyciel akademicki
Uczelnia

Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Medal Komisji Edukacji Narodowej
Złota Odznaka ZNP

Czesław Banach (ur. 13 marca 1931 w Wojsławicach, zm. 11 listopada 2020 w Krakowie[1]) – polski pedagog, profesor nauk humanistycznych. Pracownik Uniwersytetu Pedagogicznego im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1950 rozpoczął studia w Państwowej Wyższej Szkole Pedagogicznej w Krakowie. Będąc studentem III roku został zastępcą asystenta ekonomii w Akademii Górniczo-Hutniczej. Po ukończeniu studiów pracował jako asystent ekonomii w PWSP w Krakowie, w której w 1971 obronił doktorat. W latach 1954–1956 był kierownikiem Wydziału Studenckiego Zarządu Wojewódzkiego Związku Młodzieży Polskiej. W latach 1963–1971 pełnił funkcję kuratora Okręgu Szkolnego dla województwa i miasta Krakowa, a w latach 1971–1972 funkcję kierownika Wydziału Kultury, Nauki i Oświaty KW PZPR w Krakowie. Na przełomie lat 50. i 60. XX w. zajmował się szkolnictwem wyższym i oświatą w krakowskich instancjach PZPR. Następnie został powołany na stanowisko wykładowcy w WSP w Krakowie. W latach 60. był członkiem i II sekretarzem Komitetu Uczelnianego PZPR na tej uczelni[2].

Od 1972 do 1985 pracował w Warszawie jako zastępca kierownika Wydziału Nauki i Oświaty KC PZPR, był wiceprezesem Zarządu Głównego ZNP, wiceministrem Oświaty i Wychowania. W 1980 habilitował się na Uniwersytecie Warszawskim, a od 1988 był profesorem WSP w Krakowie.

W 1987 został mianowany profesorem nauk humanistycznych. W latach 1987–1989 był członkiem prezydium Komitetu Ekspertów do spraw Edukacji Narodowej. W latach 1997–1998 był członkiem Rady do spraw Reformy Edukacji przy Ministrze Edukacji Narodowej. Od 1974 był członkiem Komitetu Nauk Pedagogicznych Polskiej Akademii Nauk, a od 1996 członkiem Komitetu Prognoz „Polska w XX wieku" i „Polska 2000 Plus" przy Prezydium PAN. W latach 1983–1990 był członkiem Prezydium Krajowej Rady Postępu Pedagogicznego, a w latach 1986–1990 przewodniczącym Międzynarodowego Zespołu ds. Kształcenia, Dokształcania i Doskonalenia Nauczycieli w Warszawie. W latach 1984–1990 był redaktorem naczelnym miesięcznika „Nowa Szkoła". Pochowana na cmentarzu wojskowym przy ul. Prandoty w Krakowie (kw. LXXXIX-23-19)[3].

Grób Czesława Banacha na cmentarzu wojskowym przy ul. Prandoty w Krakowie

Działalność naukowa[edytuj | edytuj kod]

Zajmował się zagadnieniami kształtowania planów edukacyjnych i życiowych młodzieży oraz ich modyfikacją i rekonstrukcją. W kręgu zainteresowań była edukacja nauczycieli oraz ich funkcjonowanie w zawodzie, polityka edukacyjna oraz reforma szkolnictwa. Wypromował ok. 300 magistrów, 40 licencjatów i 4 doktorów.

Publikacje[edytuj | edytuj kod]

  • Kształtowanie się plany życiowego i losu absolwentów liceów ogólnokształcących, 1974,
  • Modyfikacja i rekonstrukcja planów życiowych, 1979,
  • Oświata polska w latach 80. XX wieku, 1984,
  • Problemy rozwoju szkolnictwa i oświaty dorosłych, 1987,
  • Kultura pedagogiczna nauczyciela, 1987,
  • Polska szkoła i system edukacji, 1997.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Zmarł śp. Prof. dr hab. Czesław Banach [online], WSEI Lublin [dostęp 2020-11-20] (pol.).
  2. Józef Hampel, Marian Różycki, Jan Szmyd, Podstawowa Organizacja Partyjna w latach 1961–1971 [w:] „Rocznik Naukowo-Dydaktyczny. Wyższa Szkoła Pedagogiczna w Krakowie”, Z. 46, Kraków 1973, s. 357
  3. Zarząd Cmentarzy Komunalnych w Krakowie. Internetowy lokalizator grobów. Czesław Banach. rakowice.eu. [dostęp 2021-08-22].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]