Czesław Łapicz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Czesław Łapicz
Data i miejsce urodzenia

10 lutego 1945
Gliniszcze Małe

doktor habilitowany nauk filologicznych
Specjalność: filologia słowiańska, językoznawstwo słowiańskie
Alma Mater

Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu

Doktorat

1976

Habilitacja

1986

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu

Odznaczenia
Medal Komisji Edukacji Narodowej

Czesław Łapicz (ur. 10 lutego 1945 w Gliniszczu Małym) – polski filolog, zajmujący się slawistyką i językoznawstwem słowiańskim.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1963 roku ukończył Liceum Ogólnokształcące w Sokółce. Następnie podjął studia z zakresu filologii polskiej na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu, które ukończył w roku 1968. Osiem lat później doktoryzował się rozprawą pt. Apelatywy geograficzne w gwarach wschodniej Białostocczyzny na tle wschodniosłowiańskim. Pracę habilitacyjną zatytułowaną Kitab Tatarów litewsko-polskich. Paleografia. Grafia. Język obronił w roku 1986. Od 1990 roku jest profesorem UMK.

Jest członkiem Polskiego Towarzystwa Językoznawczego, Towarzystwa Miłośników Wilna i Ziemi Wileńskiej i Towarzystwa Naukowego w Toruniu, którego był wiceprezesem. W latach 1974-1978 pracował na Uniwersytecie Gdańskim. Pracując na UMK dwukrotnie pełnił funkcję prorektora (1993-1996 i 1999-2002). Był także dziekanem i prodziekanem Wydziału Filologicznego.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Sławomir Kalembka (red.), Pracownicy nauki i dydaktyki Uniwersytetu Mikołaja Kopernika 1945–2004. Materiały do biografii, Toruń: Wydawnictwo Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, 2006, s. 422, ISBN 83-231-1988-0.
  • Dr hab. Czesław Łapicz, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2012-04-07].[martwy link]