Czysty monopol

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Czysty monopolrynek, na którym w roli sprzedawcy występuje tylko jedno przedsiębiorstwo[1].

Założenia czystego (pełnego) monopolu[edytuj | edytuj kod]

  • produkty są jednorodne, lub zróżnicowane. Nie istnieją ich bliskie substytuty,
  • na rynku jest wielu kupujących i jeden sprzedający (monopol podaży) bądź jeden kupujący i wielu sprzedających (monopol popytu, czyli monopson)
  • istnieje doskonała informacja o rynku. Oznacza to, że monopolista podaży zna popyt na produkowane przez siebie dobro, zaś monopolista popytu zna podaż dobra, którego potrzebuje
  • występują bariery wejścia do działalności opanowanej przez monopol,
  • cenodawczość – monopolista ustala cenę

Rodzaje monopoli:

  • oligopol – występuje kilka podmiotów produkujących dany rodzaj dobra (np. przemysł samochodowy)
  • duopol – dwa podmioty produkujące dany rodzaj dobra (np. do pewnego momentu rynek telefonii komórkowej)

Bariery, z którymi musi się zmierzyć przedsiębiorstwo[edytuj | edytuj kod]

  • ekonomiczne – przedsiębiorstwo nie dysponuje dostatecznymi środkami by móc konkurować z monopolistą
  • administracyjno-prawne – polityka protekcyjna państwa chroniąca krajowego producenta przed napływem na rynek produktów zagranicznych
  • techniczne – np. ochrona patentowa

Przyczyny powstawania monopolu[edytuj | edytuj kod]

  • założenia czystego (pełnego) monopolu,
  • monopolista posiada patenty i prawa autorskie na produkt,
  • monopolista jest jedynym i wyłącznym właścicielem strategicznego zasobu, niemającego bliskich substytutów,
  • monopolista ma wyłączność sprzedaży danego towaru na danym obszarze
  • monopolista posiada odpowiednio duży kapitał

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. William F. Samuelson, Stephen G. Marks: Ekonomia menedżerska. Warszawa: Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, 2009, s. 468. ISBN 978-83-208-1776-8.