cannelloni
cannelloni (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- (spolszczona) ‹kaneloni›, IPA: [ˌkãnɛˈlɔ̃ɲi], AS: [kãnelõńi], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki[1] lub niemęskoosobowy, liczba mnoga[2]
- (1.1) kulin. włoski makaron w postaci rurek o średnicy około trzech cm, podawany często z farszem; zob. też cannelloni w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1) nieodm.[1],
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik cannelloni cannelloni dopełniacz cannelloni cannelloni celownik cannelloni cannelloni biernik cannelloni cannelloni narzędnik cannelloni cannelloni miejscownik cannelloni cannelloni wołacz cannelloni cannelloni - nieodm., blp[2],
przypadek liczba mnoga mianownik cannelloni dopełniacz cannelloni celownik cannelloni biernik cannelloni narzędnik cannelloni miejscownik cannelloni wołacz cannelloni
- przykłady:
- (1.1) Bardzo lubię cannelloni ze szpinakiem.
- (1.1) Mamo, dzisiejsza zupa z cannelloni była super.
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- wł. cannelloni[3]
- uwagi:
- (1.1) alternatywna pisownia canelloni[2]
- (1.1) zobacz też: cannelloni • conchiglioni • farfalle • lasagne • linguine • ravioli • spaghetti • tagliatelle • tortellini
- (1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Jedzenie
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) cannelloni
- baskijski: (1.1) kaneloi
- duński: (1.1) cannelloni w
- hiszpański: (1.1) canelón m
- niemiecki: (1.1) Cannelloni m
- rosyjski: (1.1) каннелло́ни
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1
Hasło „cannelloni” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Hasło „canelloni” w: Wielki słownik wyrazów obcych, praca zbiorowa, pod red. Mirosława Bańki, PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-14455-5, s. 189.
- ↑ Maciej E. Halbański, Leksykon sztuki kulinarnej, wydanie III, Wydawnictwo „Watra”, Warszawa 1987, s. 29.
