cytoplazma
cytoplazma (język polski)[edytuj]
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) biol. półpłynne wnętrze komórki, z wyłączeniem jądra komórkowego (jeśli komórka je zawiera), a obejmujące także: cytozol, organella, pęcherzyki i cytoszkielet; zob. też cytoplazma w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik cytoplazma cytoplazmy dopełniacz cytoplazmy cytoplazm celownik cytoplazmie cytoplazmom biernik cytoplazmę cytoplazmy narzędnik cytoplazmą cytoplazmami miejscownik cytoplazmie cytoplazmach wołacz cytoplazmo cytoplazmy
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. cytoplazmatyczny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. cyto- + plazma < gr. κύτος → komórka + gr. πλασμα → coś uformowanego, ulepionego, twór[1]
- Słowo zostało ukute w 1863 roku przez szwajcarskiego anatoma i fizjologa Rudolfa Alberta von Kölliker (1817-1905) na podstawie słowa protoplazma i użyte jako jego synonim[2]. W 1882 roku polski i niemiecki botanik Edward Strasburger przedstawił obecną definicję pojęcia[3].
- uwagi:
- tłumaczenia:
- albański: (1.1) citoplazma
- angielski: (1.1) cytoplasm
- azerski: (1.1) sitoplazma
- baskijski: (1.1) zitoplasma
- białoruski: (1.1) цытаплазма ż
- bośniacki: (1.1) citoplazma
- bułgarski: (1.1) цитоплазма ż
- czeski: (1.1) cytoplazma ż
- duński: (1.1) cytoplasma w
- esperanto: (1.1) citoplasmo, ĉelplasmo
- estoński: (1.1) tsütoplasma
- fiński: (1.1) solulima, sytoplasma
- francuski: (1.1) cytoplasme m
- galicyjski: (1.1) citoplasma m
- gruziński: (1.1) ციტოპლაზმა
- hiszpański: (1.1) citoplasma m
- ido: (1.1) citoplasmo
- indonezyjski: (1.1) sitoplasma
- interlingua: (1.1) cytoplasma
- irlandzki: (1.1) cíteaplasma
- islandzki: (1.1) umfrymi n
- kataloński: (1.1) citoplasma m
- kazachski: (1.1) цитоплазма
- litewski: (1.1) citoplazma
- łaciński: (1.1) cytoplasma
- łotewski: (1.1) citoplazma ż
- macedoński: (1.1) цитоплазма ż
- niderlandzki: (1.1) cytoplasma n
- niemiecki: (1.1) Zytoplasma n, Cytoplasma n
- nowogrecki: (1.1) κυτταρόπλασμα n
- ormiański: (1.1) ցիտոպլազմա
- portugalski: (1.1) citoplasma m
- prowansalski: (1.1) citoplasma m
- rosyjski: (1.1) цитоплазма ż
- rumuński: (1.1) citoplasmă ż
- serbski: (1.1) цитоплазма ż
- słowacki: (1.1) cytoplazma ż
- słoweński: (1.1) citoplazma ż
- szwedzki: (1.1) cytoplasma w
- turecki: (1.1) sitoplazma
- ukraiński: (1.1) цитоплазма ż
- węgierski: (1.1) citoplazma
- włoski: (1.1) citoplasma m
- źródła:
- ↑
Hasło „cytoplazma” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Centre National de Ressources Textuelles et Lexicales
- ↑ R. Rieger, A. Michaelis, M.M. Green, A Glossary of Genetics and Cytogenetics: Classical and Molecular, s. 111, wydanie 3, Springer Science & Business Media, 2013, ISBN 9783662010129
cytoplazma (język czeski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) biol. cytoplazma
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik cytoplazma cytoplazmy dopełniacz cytoplazmy cytoplazem celownik cytoplazmě cytoplazmám biernik cytoplazmu cytoplazmy wołacz cytoplazmo cytoplazmy miejscownik cytoplazmě cytoplazmách narzędnik cytoplazmou cytoplazmami
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
cytoplazma (język słowacki)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) biol. cytoplazma[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik cytoplazma dopełniacz cytoplazmy celownik cytoplazme biernik cytoplazmu miejscownik cytoplazme narzędnik cytoplazmou
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. cytoplazmatický
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „cytoplazma” w: Slovník súčasného slovenského jazyka A – G [Słownik współczesnego języka słowackiego A – G], gł. red. Klára Buzássyová i Alexandra Jarošová, Veda, vydavateľstvo Slovenskej akadémie vied, Bratysława 2006, ISBN 978-80-224-0932-4.