czajka

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

czajka (język polski)[edytuj]

czajka (1.1)
czajka (1.3)
wymowa:
IPA[ˈʧ̑ajka], ASai ̯ka] ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) ornit. Vanellus vanellus[1], europejski i azjatycki ptak wędrowny z charakterystycznym czubkiem na głowie; zob. też czajka w Wikipedii
(1.2) hist. żegl. łódź kozacka; zob. też czajka (łódź) w Wikipedii
(1.3) hist. mot. radziecka limuzyna marki GAZ-13 Czajka lub GAZ-14 Czajka
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.1) Nad głowami płynących ulatywały miliony ptactwa wodnego, pelikanów, dzikich gęsi, żurawi, kaczek i czajek, kulonów i rybitew; w oczeretach przybrzeżnych słychać było taki gwar, takie kotłowanie się wody i szum skrzydeł, że rzekłbyś, odbywają się tam sejmy lub wojny ptasie[2].
(1.2) Jakoż w promieniu oka widać było kilkanaście bajdaków, dombaz, czyli tumbasów, i wąskich czarnych czółen kozackich obszytych sitowiem, a zwanych pospolicie czajkami[2].
(1.3) Nie chce robić z siebie gwiazdy, ale po Moskwie jeździł czarną czajką z szoferem, jak Breżniew […][3].
(1.3) W filmie Boba Misiorowskiego Rosjanie jeżdżą błyszczącymi od chromu czajkami[4].
składnia:
kolokacje:
(1.1) gniazdo czajki • obserwować czajki
(1.2) płynąć czajką
(1.3) jechać / jeździć czajką
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
(1.1) przym. czajczy
(1.1) czas. czajkować ndk.
związki frazeologiczne:
(1.1) bić się jak czajka za dzieci[5]zdybać jak czajkę na gnieździe[6]
etymologia:
(1.1) płn. prasł. *čajьka[7][8] → czajka (1.1), być może również mewa[7], pochodzenia dźwiękonaśladowczego[7][8]; por. białor. ча́йка, czes. čejka, ros. ча́йка (od tego bułg. чайка i słń. čajka[7]), słc. čajka oraz ukr. ча́йка
(1.2) ukr. ча́йка[9][10] < osm. شایقە (şayka)[10]
(1.3) ros. ча́йкаmewa < płn. prasł. *čajьka
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Ptaki
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „Vanellus vanellus” w: Wikispecies – otwarty, wolny katalog gatunków, Wikimedia.
  2. 2,0 2,1 H. Sienkiewicz Ogniem i mieczem
  3. Wojciech Maziarski; Współpraca: Cezary Goliński, Gazeta Wyborcza, 1993-06-26, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  4. Jacek Szczerba, Gazeta Wyborcza, 1995-02-20, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  5. Włodzimierz Wysoczański, Opozycja homo – animal z perspektywy reguł postępowania (na materiale frazemów wybranych języków), „Acta Universitatis Wratislaviensis” no 2282, Język a Kultura, t. 16, Wrocław 2001, s. 87.
  6. Włodzimierz Wysoczański, Opozycja homo – animal z perspektywy reguł postępowania (na materiale frazemów wybranych języków), „Acta Universitatis Wratislaviensis” no 2282, Język a Kultura, t. 16, Wrocław 2001, s. 89.
  7. 7,0 7,1 7,2 7,3 Hasło „čajьka” w: Słownik prasłowiański, red. Franciszek Sławski, t. II, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1974-2001, ISBN 83-04-00464-X, s. 108.
  8. 8,0 8,1 Hasło „czajka” w: Witold Mańczak, Polski słownik etymologiczny, Polska Akademia Umiejętności, Kraków 2017, ISBN 978-83-7676-265-4, s. 28.
  9. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „czajka II” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  10. 10,0 10,1 Hasło „czajka2” w: Praktyczny słownik współczesnej polszczyzny, red. Halina Zgółkowa, t. 7, Wydawnictwo Kurpisz, Poznań 1994-2005, ISBN 83-900203-3-5, s. 377.