czeladnik

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

czeladnik (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ʧ̑ɛˈladʲɲik], AS[čeladʹńik], zjawiska fonetyczne: zmięk. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) rzemieślnik po zakończonym etapie nauki i zweryfikowaniu kwalifikacji zawodowych przez specjalną komisję, pracujący pod nadzorem majstra
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Po dwumiesięcznym stażu wreszcie otrzymałem dyplom czeladnika.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. czeladź ż, czeladnica ż, czeladka ż
przym. czeladniczy, czeladny, czeladni
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. czeladź + -nik
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: