Czerniachowsk
Czerniachowsk (język polski)[edytuj]
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Czerniachowsk Czerniachowski dopełniacz Czerniachowska Czerniachowsków celownik Czerniachowskowi Czerniachowskom biernik Czerniachowsk Czerniachowski narzędnik Czerniachowskiem Czerniachowskami miejscownik Czerniachowsku Czerniachowskach wołacz Czerniachowsku Czerniachowski
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Czerniachowsku • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Czerniachowska • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Czerniachowska • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Czerniachowska • mieszkaniec / mieszkanka Czerniachowska • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Czerniachowsku • pochodzić z Czerniachowska • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Czerniachowska
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) miasto
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. czerniachowski
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- ros. Черняховск (Czerniachowsk)
- Od 1946 roku miasto nazywa się Czerniachowsk, co upamiętnia radzieckiego generała Iwana Daniłowicza Czerniachowskiego, który zginął w 1945 roku w Prusach Wschodnich, trafiony odłamkiem podczas wizytacji frontu. Przed przemianowaniem miasto nosiło niemiecką nazwę Insterburg[3], a zwyczajowo w języku polskim nazywane było Wystrucią lub Instrucią.
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Chernyakhovsk
- bułgarski: (1.1) Черняховск
- czeski: (1.1) Čerňachovsk
- litewski: (1.1) Įsrūtis
- niemiecki: (1.1) Tschernjachowsk, hist. Insterburg
- rosyjski: (1.1) Черняховск m
- ukraiński: (1.1) Черняховськ m
- źródła:
- ↑ Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata, oprac. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Warszawa 2013, ISBN 978-83-254-1988-2, s. 221.
- ↑ Hasło „Wystruć” w: Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIV: Worowo – Żyżyn. Warszawa, 1895.
- ↑ Евгений Михайлович Поспелов, Географические названия России. Топонимический словарь [Nazwy geograficzne Rosji. Słownik toponimiczny], АСТ, Moskwa 2008, ISBN 978-5-17-054966-5, s. 81.