czystość

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

czystość (język polski)[edytuj]

czystość (1.1) w kuchni
wymowa:
IPA[ˈʧ̑ɨstɔɕʨ̑], ASystość] ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) cecha tego, co jest czyste (oczyszczone, wyczyszczone), nie jest brudne
(1.2) przen. cecha tego, co jest czyste, niewinne, prawidłowe, porządne
(1.3) wstrzemięźliwość, powściągliwość seksualna
odmiana:
(1.1-3) blm,
przykłady:
(1.1) Staram się utrzymywać kuchnię i łazienkę w czystości.
składnia:
kolokacje:
(1.1) czystość praniadbać o czystość
(1.2) czystość intencji • czystość językaobyczajów
(1.3) cnota / ślub czystości
synonimy:
(1.1) st.pol. czystota
(1.3) niewinność, cnota
antonimy:
(1.1) brud
(1.2) nieczystość
(1.3) nieczystość, rozwiązłość
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. czyszczacz mos/mrz, czyszczenie n, oczyszczanie n, oczyszczenie n
czas. czyścić ndk., wyczyścić dk., oczyścić dk., sczyścić dk., oczyszczać ndk.
przym. czysty, czystościowy
przysł. czysto
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. czysty + -ość
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: