czytanie

czytanie (język polski)

czytanie (1.2)

wymowa:

IPA: [ʧ̑ɨˈtãɲɛ], AS: [čytãńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• -ni… ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) rzecz. odczas. od czytać

(1.2) zapoznawanie się z treścią tego, co zostało napisane

(1.3) polit. w parlamencie: przedstawianie projektu ustawy w celu dyskusji nad nią

(1.4) rel. odczytywanie fragmentów Pisma Świętego podczas mszy świętej i Liturgii godzin

(1.5) fragment tekstu Pisma Świętego odczytywany podczas mszy świętej i Liturgii godzin

odmiana:

(1.2)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	czytanie
dopełniacz	czytania
celownik	czytaniu
biernik	czytanie
narzędnik	czytaniem
miejscownik	czytaniu
wołacz	czytanie

(1.3-4)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	czytanie	czytania
dopełniacz	czytania	czytań
celownik	czytaniu	czytaniom
biernik	czytanie	czytania
narzędnik	czytaniem	czytaniami
miejscownik	czytaniu	czytaniach
wołacz	czytanie	czytania

przykłady:

(1.2) Częste czytanie przy świeczce może niszczyć wzrok.

(1.3) Projekt ustawy przepadł w drugim czytaniu.

(1.4) Po drugim czytaniu ministranci podchodzą do celebransa z kadzielnicą.

(1.5) Lekcjonarz w tym dniu przewiduje dziewięć czytań biblijnych: siedem starotestamentalnych, epistołę oraz ewangelię.

składnia:

kolokacje:

(1.3) pierwsze / drugie czytanie

(1.4) czytanie z Drugiego Listu świętego Pawła Apostoła do Koryntian / z Księgi Apokalipsy świętego Jana Apostoła

synonimy:

(1.2) lektura

(1.4) lekcja

antonimy:

hiperonimy:

(1.2) czynność

(1.4) czynność

(1.5) tekst

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. czytywanie n, czytelnia ż, czytelnik m, czytelniczka ż, czytelnictwo n, czytadło n, czytnik m, czytanka ż, przeczytanie n, czytelność ż, poczytność ż

czas. czytać ndk., czytywać ndk.

przym. czytelny, oczytany, poczytny

przysł. czytelnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

rzecz. odczas. od czytać

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.2) reading; (1.4) reading; (1.5) reading
• arabski: (1.2) قراءة ż
• białoruski: (1.2) чытанне n
• bułgarski: (1.2) четене n
• chiński standardowy: (1.1) uproszcz. 读 / trad. 讀 (dú); (1.2) uproszcz. 读 / trad. 讀 (dú); (1.3) uproszcz. 读 / trad. 讀 (dú)
• czeczeński: (1.1) ешар
• duński: (1.1) læsning w; (1.2) læsning w; (1.3) behandling w; (1.4) læsning w
• esperanto: (1.2) legado
• jidysz: (1.2) לייענען n (lejenen)
• niemiecki: (1.2) Lesen n
• nowogrecki: (1.2) ανάγνωση ż, διάβασμα n
• rosyjski: (1.2) чтение n
• sanskryt: (1.2) अनुवाक, अध्याय
• szwedzki: (1.2) läsning w
• tuvalu: (1.2) faitau
• włoski: (1.2) lettura ż; (1.4) lettura ż; (1.5) lettura ż

źródła: