czytelnictwo

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

czytelnictwo (język polski)[edytuj]

wymowa:
​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) socjol. odczytywanie publikacji drukowanych (wymiar społeczny)[1][2]
odmiana:
(1.1) blm,
 
przypadekliczba pojedyncza
mianownikczytelnictwo
dopełniaczczytelnictwa
celownikczytelnictwu
biernikczytelnictwo
narzędnikczytelnictwem
miejscownikczytelnictwie
wołaczczytelnictwo
przykłady:
(1.1) Co zrobić, by poprawić czytelnictwo w naszej gminie?
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. czytelnik m, czytelniczka ż, czytanie n, czytelnia ż, czytelność ż, czytanka ż, czytnik mrz, przeczytanie n, poczytność ż
czas. czytać ndk.
przym. czytelniczy, czytelny, poczytny
przysł. czytelnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. czytelnik + -two
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „czytelnictwo” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „czytelnictwo” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=czytelnictwo&oldid=7699562”