Carmen
Carmen – opera Georges’a Bizeta z 1875 roku z librettem Henri Meilhaca i Ludovica Halévy’ego, opartym na noweli Prospera Merimée.
Cytaty z libretta[edytuj]
- Bo miłość jak cygańskie dziecię:
Ani jej ufaj, ani wierz,
Gdy gardzisz, kocham cię nad życie,
Lecz gdy pokocham, to się strzeż!- L’amour est enfant de bohême,
Il n’a jamais connu de loi;
Si tu ne m’aimes pas, je t’aime,
Et si tu m’aimes, prends garde à toi. (fr.) - Opis: słowa tej habanery napisał kompozytor.
- Źródło: akt I
- L’amour est enfant de bohême,
- Karo! Pik! To śmierć!
- Postać: Carmen
- Opis: wróżąc z kart.
O operze[edytuj]
- Carmen jest wbrew pozorom bardzo trudną rolą. Jest inna w każdym akcie. Teraz piszę habilitację na jej temat. Moja Carmen na początku była chyba zbyt emocjonalna. Dziś inaczej przeżywam i odczuwam tę rolę.
- Autor: Małgorzata Ratajczak
- Źródło: Magdalena Jasińska, Zatracać się w swoich pasjach, „Express Bydgoski” nr 189, 14 sierpnia 2012
- Cyganie, robotnice, żołnierze, przemytnicy – żywi ludzie zamiast konwencjonalnych figur operowych – nie mieli powodzenia u premierowej publiczności. Mało tego – dyrektorowi Opera Comique udzielono dymisji za to, że ośmielił się wystawić taką „okropność”, co było chyba wypadkiem bez precedensu w dziejach opery. Wielkiej sławy Carmen, jaka przyszła niedługo po tym pierwszym przedstawieniu, francuski kompozytor już nie dożył. Zmarł w trzy miesiące po premierze.
- Autor: Janusz Ekiert, Czy wiesz? Zagadki muzyczne, Warszawa 1995, wyd. Alfa, s. 244.
- Droga do roli mojego scenicznego życia była wielce nietypowa. Pamięcią wracam do czasów stypendium u jednej z najwybitniejszych wykonawczyń tej roli, marzenia nie tylko mezzosopranów! To pod wokalną opieką prof. Iriny Archipowej poznawałam partie Carmen. Po powrocie do kraju, niemal na drugi dzień, otrzymałam zaproszenie do opery w Tallinie, aby wystąpić w Carmen. Jedna próba ansamblowa, bez tenora śpiewającego partię Josego, jedna orkiestrowa i jedna sceniczna… „Co mam robić?” – zapytałam asystenta reżysera i odpowiedź brzmiała: „Diełajcie, szto chatitie”. No i tak zadebiutowałam w tej najpiękniejszej partii – najbliższej memu sercu.
- Autor: Jadwiga Teresa Stępień
- Źródło: Arkadiusz Jędrasik, Być artystą to powołanie i służba, „Nasz Dziennik”, 11 września 2006
- To wcale nie jest partia dla wielkiego mezzosopranu. Nawet aria „z kartami” powinna być zaśpiewana bardzo cicho, bo Carmen śpiewa tylko dla siebie.
- Autor: Teresa Berganza
- Opis: o roli tytułowej.
- Źródło: Janusz Ekiert, Czy wiesz? Zagadki muzyczne, Warszawa 1995, wyd. Alfa, s. 225.