Cassandra Clare

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów
Cassandra Clare (2013)

Cassandra Clare (właśc. Judith A. Rumelt; ur. 1973) – amerykańska pisarka irańskiego pochodzenia.

Miasto kości[edytuj]

 Poniżej znajdują się wybrane cytaty, więcej znajdziesz w osobnym haśle Miasto kości.
  • (…) bardzo łatwo jest stracić wszystko, co uważało się za dane na zawsze.
  • Chłopiec już nigdy więcej nie płakał i nigdy nie zapomniał tego, czego się nauczył: że kochać to niszczyć i że być kochanym to znaczy zostać zniszczonym.
  • Gdybyś był w połowie tak zabawny, za jakiego się uważasz, mój chłopcze, byłbyś dwa razy bardziej zabawny niż jesteś.
    • If you were half as funny as you thought you were, my boy, you’d be twice as funny as you are. (ang.)

Miasto popiołów[edytuj]

 Poniżej znajdują się wybrane cytaty, więcej znajdziesz w osobnym haśle Miasto popiołów.
  • A potem zrobił krok w powietrze, tak spokojnie, jakby schodził z ganku. Clary krzyknęła głośno, kiedy runął w dół jak kamień… I wylądował lekko na stopach, tuż przed nią. Clary wytrzeszczyła oczy i rozdziawiła usta, kiedy wstał z lekkiego przysiadu i uśmiechnął się do niej szeroko.
    – Gdybym powiedział, że właśnie do was wpadłem, pewnie uznałabyś to za oklepany żart.
  • – Co robisz? – zapytał Alec, klękając przy migotliwej ścianie więzienia.
    (…)
    – A tak, przyszło mi do głowy, że poleżę sobie na podłodze i trochę powije się z bólu – odburknął. – To mnie relaksuje.
    – Naprawdę? A… jesteś sarkastyczny.

Miasto szkła[edytuj]

 Poniżej znajdują się wybrane cytaty, więcej znajdziesz w osobnym haśle Miasto szkła.

(ang. City of Glass; tłum. Anna Reszka)

  • Kocham cię. Będę cię kochał do dnia w którym umrę. A jeśli jest po tym jakieś życie, to wtedy też będę cię kochał.
  • Mogłaby zamknąć oczy, udawać, że wszystko jest w porządku. Wiedziała jednak, że nie da się żyć z zamkniętymi oczami.