„I odkryłem jak smutno jest bez Ciebie, Odmierzałem każdą minutę i Bóg wreszcie wysłuchał mych modłów, zakończył rozłąkę, byśmy byli szczęśliwi, by ofiarować sobie nawzajem miłość”
Wilki nigdy jeszcze nie bawiły się tak wesoło jak z Nusią i nikt tak jak Nusia nie śpiewał im takich smutnych piosenek, i nie gotował takiej pysznej zupy.