Search results
Zagończyk – pojęcie historyczne (XVI–XVIII wiek) określające w dawnym wojsku polskim i kozackim dowódcę wojskowego stosującego taktykę działań na głębokim zapleczu nieprzyjaciela.
Słownik języka polskiego PWN*. zagończyk daw. «w dawnym wojsku polskim: żołnierz wprawny w zwalczaniu zagonów tatarskich; też: dowódca oddziałów doświadczony w samodzielnej walce». zgłoś uwagę. Zobacz więcej w naszym serwisie o "zagończyk".
Korpus Języka Polskiego PWN. Kliknij, aby zobaczyć „zagończyk” w Korpusie Języka Polskiego PWN. Encyklopedia PWN. Kliknij, aby zobaczyć „zagończyk” w Encyklopedii PWN. Popularne słowa. acha. pkt. ergonomiczny. we środę. Wziąć. enigmatyczny. paradygmat. z powrotem. niemniej. co najmniej. zagończyk - definicja, synonimy, przykłady użycia.
14 kwi 2022 · Postaci historyczne. Żołnierz wyklęty - „Zagończyk” od „Łupaszki” Michał Ostapiuk. 14 kwietnia 2022, 12:00. Już jako 14-latek wstąpił do tzw. Samoobrony Wileńskiej. fot. CC. Walkę z bolszewikami rozpoczął na Wileńszczyźnie, gdy miał czternaście lat, zdobywając uznanie legendarnego ppłk. Jerzego Dąmbrowskiego „Łupaszki”.
Encyklopedia PWN. zagończyk, wojsk. dowódca zagonu (wojsk.). Bogusz Jan Marcin, data ur. nieznana, zm. 1705, rotmistrz król. od 1671, dca chorągwi pancernej od 1683, podkomorzy podolski od 1699; Korecki Bohusz (Bohdan), książę, ur. ok. 1510, zm. 19 VIII 1576, Łuck, oficer król., sławny zagończyk, dca obrony potocznej przeciw Tatarom;
Czy wiesz, jaka o lisowczykach gadka idzie, obraźna z racji twojej i do ciebie podobnych, jako to: Mszałski, syn chłopski niedobry, a łupieżca, Jędrzejowski, bracia Kowalkowscy z ich watahami, Paszkowski — woźnica, kuśnierz Popławski, Muchowiedzki, co panu swemu konia i kiesę z dukatami ukradł; rudy Olechowski, co kościoły ...
W grypsie do sióstr Mikołajewskich z Gdańska, krótko przed śmiercią, napisała: Jest mi smutno, że muszę umierać. Powiedzcie mojej babci, że zachowałam się jak trzeba". Danuta Siedzikówna urodziła się 3 września 1928 r. we wsi Guszczewina k. Narewki w pow. Bielsk Podlaski.