Search results
Zakroczym – miasto w woj. mazowieckim, w powiecie nowodworskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Zakroczym. W latach 1975–1998 miasto należało do woj. warszawskiego. Leży na prawym brzegu Wisły. Był miastem królewskim Korony Królestwa Polskiego. Miasto należało do starostwa zakroczymskiego w 1617 roku.
Zakroczym liczy 61 domów, 1366 mieszkańców –jest to sprzeczne z wiadomościami jakie podał Werdum. 1806 r. Nadeszła epoka Księstwa Warszawskiego. Zakroczym staje się miejscem gdzie przez Wisłę przeprawia się część wojsk napoleońskich dążących pod Pułtusk.
3 kwi 2024 · Franciszka z Asyżu są mottem XVII Kapituły Prowincjalnej Warszawskiej Prowincji Zakonu Braci Mniejszych Kapucynów, która rozpoczęła się w wielkanocny wtorek w Zakroczymiu pod Warszawą. Kapituła to wyjątkowe spotkanie braci, stanowiące centralny punkt życia wspólnotowego prowincji.
Zakroczym - Wyspy Smoszewskie i Wikliny Wiślane. Nazwa Zakroczymia pochodzi od starosłowiańskiego słowa "zakrot", które oznacza przekraczać rzekę. Nadrzeczne okolice miasta to niezwykle ciekawe miejsce - malownicze i cenne przyrod... zabytki: kościoły, klasztory, sanktuaria.
Charakterystyka. Gmina Zakroczym jest gminą miejsko-wiejską, położoną w północno-zachodniej części województwa mazowieckiego, w powiecie nowodworskim. W latach 1975–1998 Gmina położona była w województwie warszawskim. Siedzibą władz Gminy jest miasto Zakroczym. Wschodnia część Gminy sąsiaduje z gminami Pomiechówek i Nowy Dwór Mazowiecki.
Zakroczym to miasto leżące w centralnej Polsce. Należy do województwa mazowieckiego, powiatu nowodworskiego. Jest siedzibą gminy miejsko-wiejskiej Zakroczym. 3 134 Liczba mieszkańców. 20,0 km² Powierzchnia. 156,9 osób/km² Gęstość zaludnienia. 1422 Uzyskanie praw miejskich. (+48) 22 Numer kierunkowy. WND Tablice rejestracyjne.
Prawdzic, starosty zakroczymskiego i kasztelana warszawskiego. W 1757 roku został przekazany kapucynom. Na bocznych ścianach prezbiterium znajdują się dwa malowane kartusze z I połowy XVII wieku: orzeł biały z herbem Waza oraz Pomian, biskupa Stanisława Łubieńskiego.
