Yahoo Poland Wyszukiwanie w Internecie

Search results

  1. Zasada humanitaryzmu. – jedna z naczelnych zasad i . Wyrażona jest w art. 3 , art. 4 i art. 12 § 1 . Oparcie znajduje także w (art. 40) i aktach międzynarodowych (art. 3 Europejskiej Konwencji Praw Człowieka i Podstawowych Wolności i art. 7 Międzynarodowego Paktu Praw Obywatelskich i Politycznych .

  2. Humanitaryzm: Kierunek etyczno-społeczny we Francji w pierwszej połowie XIX w., propagujący hasła egalitaryzmu, braterstwa i ideę ciągłego doskonalenia się rodzaju ludzkiego. Termin wywodzi się od nazwy pisma „Journal humanitaire”.

  3. Zasada humanitaryzmu jest zasadą uniwersalną i obiektywną, co oznacza, że znajduje zastosowanie do walczących stron, bez względu na przyczyny konfliktu i jego słuszność. Celem zasady humanitaryzmu, podobnie jak praw człowieka, jest ochrona jednostki i zapewnienie godnego traktowania.

  4. 2 lis 2010 · Prawo karne wykonawcze nie zawiera legalnej definicji humanitaryzmu. W tym względzie odwołać się można do słownika języka polskiego. Zgodnie z nim humanitarny to taki sposób, który ma na celu dobro człowieka, poszanowanie jego praw i godności oraz oszczędzenie mu cierpień.

  5. 13 lip 2021 · Zatem czymże jest zasada humanitaryzmu? Jak już zasygnalizowano na wstępie, reguła (zasada) humanitaryzmu stanowi zespół pewnych niezależnych od dłużnika okoliczności rozpatrywanych przez pryzmat sytuacji bytowej (życiowej) konsumenta , np. choroba współmałżonka lub innego członka rodziny tudzież samego dłużnika. Inne przykłady:

  6. Zasada humanitaryzmu w k.k. wymiarze kar lub innych środków zasady humanitaryzmu oznacza, że osoba karana ma być celem działań związanych z procesem wymierzania kary i jej wykonywania, w żadnym zaś wypadku nie może być środkiem do osiągnię-cia innych celów. Dlatego na gruncie obowiązującego kodeksu karnego nie

  7. humanitaryzm. [ fr. < łac. ], postawa pełna wyrozumiałości i życzliwości, nacechowana szacunkiem dla człowieka i pragnieniem oszczędzenia mu cierpień. humanitaryzm. [ fr. < łac. ], kierunek etyczno-społeczny we Francji w 1. połowie XIX w., propagujący hasła egalitaryzmu, braterstwa i ideę ciągłego doskonalenia się rodzaju ludzkiego; aequitas.