Search results
Zofia Mitosek (ur. 6 lutego 1943 [1] [2] w Kazimierzu Dolnym) – profesor doktor habilitowany, polski teoretyk i historyk literatury, profesor Uniwersytetu Warszawskiego . Życiorys. Studiowała polonistykę i filozofię na Uniwersytecie Warszawskim. Magisterium w zakresie filologii polskiej uzyskała w 1966, zaś z filozofii w 1968.
3 lip 2013 · Autorka koncentruje się na ukazaniu tego, co w ich obszarze stanowi o sensie ironii jako sytuacji antropologicznej wykraczającej poza jednostkowe kontakty interpersonalne. Formułuje trafne pytania o motywacje oraz treść działań ironisty, proponuje hipotezy, które z zaskakującą i imponującą konsekwencją systematycznie weryfikuje.
Zofia Mitosek (ur. 6 lutego 1943 w Kazimierzu Dolnym) – profesor doktor habilitowany, polski teoretyk i historyk literatury, profesor Uniwersytetu Warszawskiego. Szybkie fakty Data i miejsce urodzenia, Alma Mater ... Zamknij. Życiorys. Studiowała polonistykę i filozofię na Uniwersytecie Warszawskim.
Rok akademicki: 2021. 6. 0. Pokaż więcej ( Stron ) Pobierz teraz ( 6 Stron ) Pełen tekst. (1) Stefan Żółkiewski. "Teorie badań literackich : przegląd. historyczny", Zofia Mitosek, Warszawa 1983 : [recenzja] Pamiętnik Literacki : czasopismo kwartalne poświęcone historii i krytyce. literatury polskiej 77/1, 378-382. (2)
Zofia Mitosek. Zjawisko i problem. Przemysław Pietrzak. 2015. Tekst stanowi probe spojrzenia na prace literaturoznawcze Zofii Mitosek z perspektywy powracającego w nich zagadnienia ironii. Autorzy ukazują w nich przejście od ironii jako figury i strategii dyskursu literackiego do – jak nazywa to Mitosek – „świadomości ironicznej ...
Co znaczy historia historiografii? Teksty Drugie : teoria literatury, krytyka, interpretacja, 2001 , Numer 6 (71) ... Zofia Mitosek, Wrocław-Warszawa-Kraków-Gdańsk 1974, Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, Wydawnictwo Polskiej Akademii Nauk, Rozprawy Literackie, t. 5, Polska Akademia Nauk, Komitet Nauk o Literaturze Polskiej, z prac ...
Uważna analiza tekstu wykazuje, że Marlow nie wypierając się poczucia obcości wobec dzikich, usiłuje zrozumieć ich odmienność, jak również – i przede wszystkim – własną reakcję na zachowania Innego. Tematem sarkastycznej opowieści nie są więc autochtoni, ale biali najeźdźcy terytoriów Konga i ich stosunek do czarnych.
