Yahoo Poland Wyszukiwanie w Internecie

Search results

  1. Zamek kołowy (krzosowy) – zamek stosowany w dawnej broni strzeleckiej ( odprzodowej, rozdzielnego ładowania ), wykorzystujący do zainicjowania wystrzału iskry powstające w wyniku obrotu koła ocierającego się o piryt. Stosowany od XVI do XVII wieku. Charakterystyka. Schemat zamka kołowego.

  2. 8 lut 2024 · Zamek kołowy. Zamek odprzodowej ręcznej broni palnej. Był rozwinięciem zawodnego zamka lontowego - teraz odpalenie prochu na panewce następowało przez skrzesanie iskry mechanizmem do złudzenia przypominającym dzisiejszą zapalniczkę.

  3. 14 kwi 2022 · Jak to działa. Zamek kołowy to niewielkie urządzenie metalowe dostarczające iskry do zapłonu prochu strzelniczego. Jego nowoczesną wersję znajdujemy w większości zapalniczek. W czasach Leonarda wszakże używano go głównie w ręcznej broni palnej niewielkich rozmiarów, którą mogła przenosić i obsługiwać jedna osoba, na przykład w muszkietach.

  4. Mam pytanie, jak zrobić replikę działającego zamka kołowego, nie zamierzam kupować (nie stać mnie). pomożecie. ... Do końcowego wykończenia najlepiej nadaje się połysk satynowy, co można osiągnąć za pomocą wosku pasty lub wielokrotnych powłok przegotowanego oleju lnianego. (Możesz spróbować oleju Linspeed GB). Jeśli ...

  5. Zamek kołowy to zamek ręcznej broni palnej odprzodowej, czyli takiej, którą ładuje się od strony wylotu lufy. Mechanizm, który zamka opracowany przez Leonarda polega na tym, że proch zapala się od iskier, które powstają przez pocieranie obracającego się ząbkowanego koła o piryt.

  6. 31 sie 2021 · Od połowy XV wieku był to zamek lontowy, ale wystarczyło zamoczenie lontu np. przez deszcz i armata mogła już nie odpalić. Dlatego w 1517 roku pojawił się zamek kołowy, około 1612 roku zamek skałkowy, a od roku 1818 zamek kapiszonowy, które nie były już tak bardzo zależne od kaprysów aury.

  7. Zamek kołowy (krzosowy) – zamek stosowany w dawnej broni strzeleckiej ( odprzodowej, rozdzielnego ładowania ), wykorzystujący do zainicjowania wystrzału iskry powstające w wyniku obrotu koła ocierającego się o piryt. Stosowany od XVI do XVII wieku.