Yahoo Poland Wyszukiwanie w Internecie

Search results

  1. Złącze LPT (ang. skrót od Line Print Terminal) to typ połączenia komputera z drukarką, skanerem, pamięcią masową lub innymi urządzeniami peryferyjnymi. W większości komputerów występuje więcej niż jedno złącze LPT. Współcześnie złącze to wychodzi jednak z użycia na rzecz nowocześniejszego złącza USB.

  2. Zwany jest też portem LPT lub portem równoległym (błędne uproszczenie wynikające z faktu, iż zwykle jest jedynym portem równoległym wyprowadzonym na zewnątrz komputera PC). Budowa. Magistrala tego interfejsu składa się z: 8 linii danych, 4 linii sterujących i 5 linii statusu. Nie zawiera linii zasilających.

  3. Parallel Port, Line Print Terminal) 25-pinowe złącze w komputerach osobistych wykorzystywane w głównej mierze do podłączenia urządzeń peryferyjnych: drukarek, skanerów, ploterów. Należy zawsze pamiętać, żeby przed podłączeniem urządzenia peryferyjnego (np. drukarki) do portu LPT wyłączyć zasilanie podłączanego sprzętu.

  4. 22 maj 2017 · LPT i COM zwykle mają różne standardy napięć: LPT ma TTL (od 0 do około 3.5V, dopuszczalne od około -0.3V do +5V, ale gwarantowane tylko 0.4V i 2.4V, a na wejściu wymagane <0.8V i >2.0V), COM ma RS-232 (typowo -12V,+12V, dopuszczalne -24V i +24V, na wejściu wymagane co najmniej -3V i +3V) - sygnał TTL może okazać się ...

  5. 16 lut 2016 · Porty LPT i COM. Migracja z systemu Windows 8.1 na system Windows 10. Do komputera podłączona drukarka igłowa poprzez port LPT1. Próby wydruku zakończyły się nie powodzeniem, zastosowanie adapteru USB przywróciło łączność. Analogia dotycząca portu COM1; podłączona drukarka fiskalna.

  6. 19 lis 2023 · Definicja i historia. Port LPT (Line Print Terminal) został wprowadzony na rynek w latach 70. XX wieku jako standardowy interfejs komunikacyjny dla drukarek równoległych. Był to jeden z pierwszych sposobów podłączania drukarek do komputerów osobistych i stał się popularny w erze przed USB.

  7. FireWire – standard łącza szeregowego umożliwiającego szybką komunikację i synchroniczne usługi w czasie rzeczywistym. Opracowany w roku 1995 dla komputerów osobistych i cyfrowych urządzeń optycznych. Rozwijany do 2013 r. przez firmę Apple Inc. Jest zdefiniowany w dokumencie IEEE 1394.