Search results
1 wrz 2005 · 2h 2m. 7,4 24 649. ocen. 6,3 6. ocen krytyków. Filmweb poleca. Samotna Hanna zatrudnia się na platformie wiertniczej do opieki nad ciężko poparzonym Josefem. Rodzi się między nimi nietypowe uczucie. #41 ROKU 2005.
- Ciekawostki
Ciekawostki - Życie ukryte w słowach (2005) - Filmweb
- Recenzje
Filmweb - Recenzje filmów - Recenzje filmów kinowych oraz...
- Tytuły
Tytuły filmu Życie ukryte w słowach (2005) - Samotna Hanna...
- Kto Dziś Pamięta O Rzezi Ormian
Kto Dziś Pamięta O Rzezi Ormian - Życie ukryte w słowach...
- Piękny Film, I Basta
Piękny Film, I Basta - Życie ukryte w słowach (2005) -...
- Hej Katarzyno
Jest szansa, że może obejrzałaś ten film po naszej długiej...
- Ciekawostki
Życie ukryte w słowach ( hiszp. La vida secreta de las palabras, ang. The Secret Life of Words) – hiszpańsko- irlandzki film fabularny z 2005 roku w reżyserii Isabel Coixet. Główne role w filmie zagrali Sarah Polley, ulubiona aktorka Coixet, oraz Tim Robbins.
"Życie ukryte w słowach" to opowieść o samotności, milczeniu będącym sposobem na zapomnienie o tragedii oraz próbie pogodzenia się z okrucieństwem świata. Niedosłysząca Hanna trafia na stojącą po środku morza platformę wiertniczą.
Życie ukryte w słowach (2005) film online - Gdzie obejrzeć: Netflix | HBO MAX | Disney | Filmweb. Platforma wiertnicza na środku morza, na której pracują sami mężczyźni i gdzie wydarzył się wypadek. Hanna - samotna i tajemnicza kobieta, próbująca zapomnieć o przeszłości przyjeżdża na platformę aby opiekować się mężczyzną ...
29 lip 2010 · Jest pretensjonalny, niby-poetycki tytuł, tajemnicza, zawsze smutna dziewczyna, ranny, ociemniały mężczyzna i miłość, która być może kiedyś ich połączy. Katalońska reżyserska – podjęła nie do końca udaną próbę – zaanektowania formuły melodramatu do przedstawienia poruszającego i mądrego kina.
31 sie 2006 · Życie bohaterów - ich psychika, ich bolesne doświadczenia - są ukryte właśnie poza słowami. Co prawda Hanna zdobywa się na wyznanie, na ubranie w słowa swojej traumy. Lecz w pewnym momencie zdajemy sobie sprawę, że poprzez słowa nie dotrzemy do sedna jej przeżycia. Nasza empatia zawsze pozostanie kaleka.
Widziałem go w spojrzeniu pięknej Sarah Polley, kobiety, w której mógłbym się zakochać; postaci tak zwyczajnej, że aż tajemniczej. Sens znalazłem w każdym jej ruchu, spojrzeniu w moje oczy wykreślić w moje oczy (patrzyła mi w oczy!), słowach z jakże denerwującym wschodnim akcentem.